De XXII Olympische Zomerspelen werden van 19 juli tot 3 augustus 1980 in Moskou gehouden. Gedurende deze tijd werden 36 wereldrecords en 74 Olympische records gevestigd, maar de Olympische Spelen in Moskou werden niet alleen herinnerd voor sportprestaties.
De Olympische Spelen van 1980 waren niet alleen uniek voor de USSR, maar voor de hele wereld - voor het eerst werden de Olympische Spelen in een socialistisch land gehouden. Ter ere van deze gebeurtenis opende de Sovjet-Unie haar deuren voor buitenlandse burgers, maar niet iedereen kon komen.
Op 20 januari 1980 kondigde de Amerikaanse president Jimmy Carter een boycot van de Olympische Spelen in Moskou aan en riep hij andere landen op om dat ook te doen. De reden voor de boycot was de introductie van Sovjet-troepen in Afghanistan. Een dergelijke stap van Carter was grotendeels ingegeven door zijn wens om stemmen aan zichzelf toe te voegen aan de vooravond van de verkiezingen: veel Amerikaanse burgers beschuldigden de president ervan overdreven liberaal te zijn jegens de Sovjet-Unie. Nog eens 63 staten, waaronder Canada, Duitsland, Japan en Oostenrijk, gaven gehoor aan de oproep tot boycot van de Olympische Spelen in Moskou. De situatie werd verergerd door de politieke confrontatie tussen de Warschaupact-landen en de NAVO-landen. In de Verenigde Staten werd verwacht dat de afwezigheid onder de deelnemers
De Olympische Spelen van atleten uit vooraanstaande westerse landen en China zullen de Spelen van Moskou tot een tweederangs evenement maken.
Drie dagen voor de opening van de Olympische Spelen voerde de toenmalige voorzitter van het Internationaal Olympisch Comité, Juan Antonio Samarancha, onderhandelingen en haalde hij Italië, Groot-Brittannië en Spanje over om hun atleten naar de Spelen in Moskou te sturen. Uit veel landen die deelnamen aan de boycot, bijvoorbeeld uit Frankrijk, Groot-Brittannië en Griekenland, kwamen atleten individueel en traden op onder de Olympische vlag. Ondanks alle inspanningen hadden de Spelen in de USSR het kleinste aantal deelnemers sinds de Olympische Spelen van 1956 in Melbourne.
De XXII Olympische Spelen van het Jaar hebben eens te meer bewezen dat de Olympische Spelen niet alleen sportwedstrijden zijn, maar ook een politieke strijd tussen landen. Helaas leden tientallen atleten uit verschillende landen van de wereld aan deze strijd, die ervan droomden deel te nemen aan de Olympische Spelen, maar nooit hun sportieve prestaties konden demonstreren. Viervoudig Olympisch kampioen Lisa Leslie merkte op: "Politici uit Washington hebben het lot van veel grote atleten verpest: sommigen hebben er nog steeds spijt van dat ze vier jaar van hun leven hebben verloren, terwijl anderen vinden dat hun medailles niet helemaal compleet zijn." Later, zoals verwacht, kondigden de USSR en haar bondgenoten een boycot aan van de Olympische Spelen van 1984, die plaatsvonden in de Verenigde Staten. Deze beslissing beïnvloedde het lot van veel Sovjetatleten en al snel verloor het USSR-team zijn leidende posities.
