Dressuur is een vorm van paardensport (middelbare rijschool). Dit is een wedstrijd in de vaardigheid van het besturen van een paard in verschillende gangen, het vindt plaats op een terrein van 20x40 of 20x60 m gedurende 5-12 minuten. Dressuur is sinds 1912 opgenomen in het programma van de Olympische Zomerspelen en sinds 1966 op de Wereldkampioenschappen.
Dressuur is gebaseerd op de wetenschap van het opvoeden van een paard en het vormen van zijn karakter. Tijdens deze oefeningen worden de natuurlijke eigenschappen van het paard verbeterd en de harmonieuze ontwikkeling van zijn lichaam. Dit is nodig om het dier voor te bereiden op een bepaalde taak.
Dressuur, als een kunst van het paardrijden, is ontstaan in de oudheid. Volgens één versie werd het uitgevonden door de Hettieten. Moderne dressuurregels zijn het resultaat van het werk van de Renaissance ruiters. In de jaren '30 van de 16e eeuw richtte de Napolitaan Frederico Grisone de Academie op, waar paarden complexe trucs werden geleerd. De eerste maneges werden opgericht in Napels. Toen was er een popularisering van dit spektakel onder de edelen. Sinds 1912 staat dressuur op het programma van de Olympische Zomerspelen. De basisvereisten voor een atleet zijn om het dier zo gracieus mogelijk te laten bewegen.
Het moderne wedstrijdprogramma voor de Grand Olympic Dressage Prize is gebaseerd op de natuurlijke beweging van het paard en de onberispelijke uitvoering van de basiselementen van de oefening in de arena. Deze omvatten: stap, draf, aanvaarding, galop, steun, vloeiende overgangen van het ene type gang naar het andere. Van de oude school van paardrijden, omvat de competitie elementen zoals piaffe (draf op zijn plaats), priuets (galop op zijn plaats) en passages.
Technisch gezien is dressuur rijden in een rechthoekige arena. Het wordt uitgevoerd volgens speciale programma's. Daarin worden alle elementen opeenvolgend geproduceerd - van eenvoudig tot complexer. Langs de wanden van de arena zijn de punten aangegeven waartussen de oefeningen moeten worden uitgevoerd. Ernaast zijn grote letters geïnstalleerd. Als de arena bedekt is met gras, worden de punten op de middelste lijn gemarkeerd met knippen en in gewone arena's - met zaagsel.
De atleet moet het paard tijdens deze wedstrijd onder controle houden door de benen in de stijgbeugels te bewegen en het hoofdstel te gebruiken. Hij moet dit discreet doen. De taak van de ruiter is om volledige gehoorzaamheid aan het dier te bereiken en in hem het verlangen te ontwikkelen om vooruit te komen. Het belangrijkste verschil tussen dressuur en andere paardensporten is dat het paard praktisch uit vrije wil rijfiguren uitvoert, de ruiter leidt haar hier alleen vakkundig naar toe. Dit alles wordt bereikt door lange trainingen. Dressuur is de ultieme rijkunstvlieger.
Elk element wordt beoordeeld op een tienpuntsschaal. Het paard hoeft niet met zijn staart te kwispelen, met zijn tanden te knarsen, zijn hoofd heen en weer te schudden en ook zijn benen te wisselen in een galop op vier, drie, twee en één pas (een sprong maken). Het dier moet de vorm van een "compleet paard" behouden - de nek is gebogen in een halve cirkel, het hoofd is gekanteld langs een schietlood, de staart is bij vertrek.
