Momenteel wordt aangenomen dat het symbool van de Olympische Spelen met vijf ringen de belangrijkste deelnemende continenten vertegenwoordigt, die elk een specifieke kleur hebben: Europa - blauw, Afrika - zwart, Amerika - rood, Azië - geel, Australië - groen. Maar er is ook een andere versie.
Met het verschijnen van Olympische symbolen associëren sommigen de psycholoog Carl Jung, die in sommige kringen ook als de maker ervan wordt beschouwd. Jung was goed thuis in de Chinese filosofie, hij wist dat de ring in oude culturen een symbool is van grootsheid en vitaliteit. Daarom introduceerde hij het idee van vijf met elkaar verweven ringen - een weerspiegeling van de vijf energieën die in de Chinese filosofie worden genoemd: water, hout, vuur, aarde en metaal.
Samen met de symbolen in 1912 introduceerde de wetenschapper zijn eigen beeld van de Olympische competitie - moderne vijfkamp. Elke Olympiër moest elk van zijn vijf typen bezitten.
De eerste discipline - zwemmen - in de vorm van een blauwe ring beeldt ook het element water uit en geeft het ritme aan dat de adem inhoudt, waarmee je vooruit kunt gaan langs het wateroppervlak, naar leiderschap.
De groene ring - springen - is een afbeelding van een boom en een symbool van de energie van de ruiter. Hij moet het vermogen hebben om niet alleen zijn eigen energie te beheersen, maar ook de energie van het paard.
De volgende discipline is schermen, en het wordt weergegeven door het vurige element in de vorm van een rode ring. Deze discipline symboliseert flair. Het succes van de zwaardvechter hangt af van het vermogen om de vijand te voelen en zijn bewegingen te raden.
De gele ring vertegenwoordigt het element aarde en staat voor de discipline van het veldlopen. Ze getuigt van veerkracht en doorzettingsvermogen. De crosscountryloper springt over de elementen en weet wanneer hij moet vertragen en wanneer hij moet versnellen.
De schietdiscipline en de unieke eigenschappen van het metaal worden weergegeven door een zwarte ring. Nauwkeurigheid en duidelijkheid zijn hier nodig. Het succes van een schot hangt niet alleen af van fysieke inspanning, maar ook van het vermogen tot koud denken, met behulp waarvan de schutter zich op het doel concentreert en het doel raakt.
