Wanneer grootschalige projecten op staatsniveau worden gestart, ontstaan er altijd moeilijkheden, meningsverschillen en problemen. Ook de bouw van het Olympisch stadion in de hoofdstad van Japan verliep niet op een vlotte maar vlakke weg. Het resultaat was dat het op tijd werd gebouwd, maar desalniettemin moesten de organisatoren van de constructie op zijn minst één slag slaan.
Het onvervulde project van Zaha Hadid
In eerste instantie wilden ze het stadion bouwen volgens het project van de wereldberoemde vrouwelijke architect en ontwerper, de Britse vrouw met Iraakse roots Zaha Hadid. Maar het project was ingewikkeld en erg duur - ongeveer $ 2,2 miljard, wat leidde tot wijdverbreide kritiek op de autoriteiten van de hoofdstad. De visualisatie van het stadion die aan andere architecten werd gepresenteerd, veroorzaakte onmiddellijk negatieve recensies en meningsverschillen: sommigen vergeleken de belangrijkste Olympische faciliteit met een schildpad, anderen met een witte olifant en voor sommigen deed het denken aan een fietshelm. Na verhitte en verhitte discussies besloten ze het te verlaten en gingen ze op zoek naar een andere architect met meer acceptabele professionele ideeën.
Kengo Kuma's Project
Ze hebben zo'n architect gevonden. Het bleek de Japanse Kengo Kuma te zijn. Het project dat hij voorstelde was gebaseerd op de tradities van de nationale architectuur van Japan in de stijl van "boom en groen" en weerspiegelde de motieven van de oude gebouwen uit de middeleeuwen. Het stadion onderscheidde zich door zijn milieuvriendelijkheid en vakkundige integratie in het omringende landschap.
Ja, de financiële kosten zouden worden verlaagd als het nieuwe geaccepteerde project werd geïmplementeerd. Tot ongeveer 1,2 miljard dollar, maar de capaciteit van de arena zou ook naar beneden veranderen: van 80 duizend (volgens het project van Hadid) naar 68 duizend mensen.
In architectuur en constructie kom je soms niet de beste gebruiken tegen. Zo vindt de bouw van een gebouw niet plaats in de geplande en goedgekeurde voorwaarden. Iets soortgelijks gebeurde tijdens de bouw van het hoofdstadion in Tokio: de bouw begon in december 2016, en dit is 14 maanden later dan de aangekondigde datum.
Toch is het moeilijk om binnen strakke grenzen te blijven, vooral als het gaat om grandioze gebouwen. Aan de bouw van het belangrijkste stadion van de hoofdstad van Japan hebben ze niet 1,2 miljard dollar uitgegeven, maar ongeveer 1,5 miljard dollar, maar ongeveer 80% van alle kosten zal worden gecompenseerd door middelen uit de staatskas en de begroting van de hoofdstad. De rest van de kosten is gepland om te worden vergoed met geld dat zal worden ontvangen na 5 sportloterijen.
Het nieuwe stadion werd gebouwd op de plaats van het eerder gesloopte oude stadion, waar ooit (in 1964) (voor het eerst in Japan) de Olympische Spelen werden gehouden.
De grootschalige constructie werd uitgevoerd door een consortium onder leiding van Taisei Corp. De werkzaamheden verliepen volgens schema en waren aan het begin van de winter van 2019 voltooid. Het stadion werd op 16 december geopend.
Kenmerken en nuances van het stadion
Wat is er speciaal aan het stadion? Hout. Producten daaruit werden gebruikt in veel bouwelementen en gevels. Maar ook hier was het weer niet zonder een andere nuance. Houten constructies en details worden alleen gebruikt tot het niveau van de derde verdieping en op hogere niveaus worden ze vervangen door aluminiumimitaties met een speciale coating in de kleur hout. Het zal heel moeilijk zijn om te onderscheiden waar de echte boom is, en waar alleen zijn gelijkenis en afbeelding, als je er niet in de buurt komt. Deze architectonische oplossing is ontstaan uit overwegingen van constructieve en brandveiligheid. Daarnaast kan men nog een andere reden aanwijzen voor deze niet geheel eerlijke technische uitvoering: de organisatoren van de bouw van het stadion staakten de levering van hun Japans hout tegen lage inkoopprijzen en begonnen hout te bestellen van buurlanden naar Japan, waar de eisen aan de kwaliteit normen voor bosproducten zijn veel lager dan die van Japan.
Buiten ziet het stadion er vrij standaard uit, zonder bijzondere architectonische hoogstandjes. Ernaast ligt het heilige Meiji Jingu-bospark, waar tienduizenden bomen uit verschillende delen van Japan staan.
