Ondanks dat de deelnemer aan de Olympische Spelen in Londen Oscar Pistorius niet als een echte kanshebber voor de overwinning werd beschouwd, keek het publiek met belangstelling naar de starts van deze loper. De reden voor deze aandacht is dat de Zuid-Afrikaanse sprinter 's werelds eerste Paralympiër met protheses werd om samen met gezonde atleten deel te nemen aan de Olympische Spelen.
Oscar Pistorius werd in 1986 geboren in Johannesburg. De jongen had een aangeboren afwijking - de afwezigheid van beide fibulaire botten. Artsen drongen aan op amputatie van beide benen onder de knie en adviseerden om dit zo vroeg mogelijk te doen om de aanpassing van het kind te versnellen. De ouders van de toekomstige kampioen stemden in met de operatie toen Pistorius nog maar 11 maanden oud was, en op de leeftijd van 13 maanden droeg hij al speciale prothesen.
Oscar ging naar een gewone jongensschool, waar hij actief betrokken was bij sport. Ondanks de lichamelijke aandoening was hij dol op rugby, tennis, hardlopen, waterpolo, worstelen. Nadat Pistorius een knieblessure had opgelopen tijdens schoolcompetities, moest hij enkele sportdisciplines opgeven, met name van zijn geliefde rugby.
De coach vestigde de aandacht op het feit dat de jongeman verbluffende resultaten laat zien in sprintraces en adviseerde hem om zich op deze sport te concentreren. De eerste grote internationale start voor Pistorius was de Paralympische Spelen van 2004 in Athene. Daar won de atleet twee prijzen: een bronzen medaille op de 100 meter race en een gouden medaille op de 200 meter race, maar daar bleef de atleet niet bij. Pistorius begon te strijden voor gewone hardlopers en liet ongekende resultaten zien: op het toernooi van Rome in 2007 won hij zilver op de 400 meter.
Het lijkt erop dat een reeks succesvolle starts in competities voor gewone hardlopers een voorbode was van Oscar Pistorius een briljante sportcarrière, maar in 2008 besloot de International Association of Athletics Federations (IAAF) de atleet te verwijderen van deelname aan toernooien die niet bedoeld zijn voor personen met een handicap. Haar beslissing was gebaseerd op onderzoek dat lichtgewicht en veerkrachtige prothesen Pistorius een voorsprong gaven op gewone hardlopers.
Voor het hardlopen gebruikt de atleet de Cheetah Flex-Foot-prothesen van IJslandse specialisten, die meer dan $ 30.000 kosten. Dankzij hen kreeg Pistorius de bijnaam "Blade Runner". Deze prothesen zijn gemaakt van met koolstofvezel versterkte kunststof, een duurzaam maar zeer lichtgewicht materiaal. Ondanks enkele van de voordelen die ze de hardloper bieden, maken prothesen het ook moeilijk om te concurreren, waardoor het moeilijk is om bochten te nemen en de start te vertragen. Deze argumenten hielpen Pistorius om de beslissing van de IAAF aan te vechten door naar het Hof van Arbitrage voor de Sport te gaan.
De atleet kon zich niet kwalificeren voor de Olympische Spelen in Peking, maar nam wel deel aan de Paralympische Spelen van 2008. Deze wedstrijden brachten Pistorius 3 gouden medailles en een Paralympisch record op een afstand van 400 meter. Door intensief te trainen, streefde de atleet ernaar om zijn gekoesterde droom te vervullen - deelnemen aan de Olympische Zomerspelen. 2011 werd gekenmerkt door een nieuwe overwinning voor Oscar Pistorius: hij werd 's werelds eerste geamputeerde Paralympiër die erin slaagde een afstand van 400 meter in minder dan 46 seconden te lopen.
Het persoonlijke record van de atleet in het kleine Italiaanse stadje Lignano (45, 07 seconden op de 400 meter) stelde hem in staat zich te kwalificeren voor de Wereldkampioenschappen atletiek 2011 en de Olympische Spelen in Londen. Na op het Wereldkampioenschap te hebben gepresteerd in de halve finale van de 4x400 m estafette als onderdeel van het Zuid-Afrikaanse nationale team, werd Pistorius de zilveren medaillewinnaar.
Het belangrijkste evenement van 2012 voor de atleet was de prestatie op de Olympische Spelen. In de individuele competitie kon Oscar Pistorius de finaleraces niet halen, maar hij had het geluk om deel te nemen aan de finale van de 4x400m estafette voor mannen als onderdeel van het nationale team van zijn land. Oscar kreeg de laatste vierde fase. Na de resultaten van de estafette behaalde het Zuid-Afrikaanse team de achtste plaats. Ondanks zijn onsuccesvolle optreden op de Olympische Spelen van 2012, bewees Oscar Pistorius door persoonlijk voorbeeld dat een lichamelijke handicap geen belemmering mag zijn voor het vervullen van een droom.
