In 1916 zouden de volgende Olympische Spelen worden gehouden in Berlijn, de hoofdstad van Duitsland. De Duitse regering kende 300 duizend mark toe voor de voorbereiding en uitvoering ervan - een kolossaal bedrag in die tijd. In 1913 werd de bouw van het Olympisch Stadion in de stad voltooid, schetsen van medailles werden voorbereid voor het toekennen van de winnaars van de spelen. Olympische comités van veel landen, waaronder Rusland, hebben hun atleten actief voorbereid op deelname aan dit prachtige evenement. Maar de politiek greep in.
Op 28 juni 1914 doodde de Servische terrorist G. Princip in de stad Sarajevo de erfgenaam van de Oostenrijks-Hongaarse troon, aartshertog Franz Ferdinand. Op 28 juli ontving Oostenrijk-Hongarije, de bondgenoot van Duitsland, geen positief antwoord op zijn ultimatum, de oorlog verklaard aan Servië, dat werd gesteund door Rusland. En toen was er een kettingreactie. Binnen enkele dagen werden bijna alle Europese landen meegezogen in het bloedbad van de Eerste Wereldoorlog. Duitsland, op wiens grondgebied de Olympische Spelen zouden worden gehouden, vocht tegen Groot-Brittannië, Frankrijk en Rusland.
Natuurlijk rees er een natuurlijke vraag: wat te doen met de Olympische Spelen? Het Internationaal Olympisch Comité (IOC) bevindt zich in een ongelooflijk moeilijke positie. De meeste leden van het IOC waren immers burgers van landen die in oorlog waren met Duitsland! En, vreemd genoeg, ging ze door met de voorbereidingen voor de Olympische Spelen en was ze duidelijk niet van plan om de eer om het aan een ander land te houden toe te kennen. Bovendien eisten de Duitsers dat het IOC-hoofdkwartier tijdens de Olympische Spelen in Berlijn zou zijn. Daar zou natuurlijk niemand het mee eens zijn.
Sommige IOC-leden hebben voorgesteld de Olympische Spelen te verplaatsen naar een andere stad in een neutraal land, bijvoorbeeld naar New York. Maar uiteindelijk werd besloten: tijdens zo'n verschrikkelijke oorlog konden de Olympische Spelen niet worden gehouden. Het sportfestival vond dus niet plaats. Om het belang van de Olympische Spelen, hun grote rol bij het bevestigen van de idealen van vrede en eerlijke concurrentie, te benadrukken, besloot het IOC niettemin: het aantal Olympische Spelen in Berlijn in de geschiedenis te bestendigen. "Zelfs als de Spelen niet hebben plaatsgevonden, is hun nummer nog steeds bewaard", zei Pierre de Coubertin. En sindsdien schrijven ze in elk naslagwerk, elk artikel dat aan de Olympische Spelen is gewijd: "De Spelen van de VI Olympiade in Berlijn hebben niet plaatsgevonden."
De volgende, VII-de Olympische Spelen, vonden plaats na het einde van de oorlog, in Antwerpen.
