In 1968 werden de Olympische Zomerspelen voor het eerst in hun geschiedenis gehouden in Mexico, meer bepaald in de hoofdstad van de staat, Mexico-Stad. Daarvoor waren alleen de Verenigde Staten gastheer van de Olympische Spelen op het Amerikaanse continent. Deze wedstrijden gingen de geschiedenis in, niet alleen vanwege de sport, maar ook vanwege de sociale en politieke gebeurtenissen rond de spelen.
Atleten uit 112 landen namen deel aan de Olympische Spelen in Mexico-Stad. Het aantal deelnemers is aanzienlijk toegenomen door de proclamatie van de onafhankelijkheid van veel Afrikaanse staten.
De eerste plaats in het officieuze medailleklassement werd ingenomen door de Verenigde Staten. Traditioneel bleek het team van Amerikaanse atleten sterk te zijn. Zowel dames als heren hebben verschillende hardloop- en springmedailles gewonnen voor hun nationale team. Ook de zwemmers van dit land presteerden goed.
De Sovjet-Unie werd tweede, slechts een paar medailles achter. Sovjetatleten waren leiders in gymnastiek, boksen en gewichtheffen. De Sovjet-volleybalteams voor heren en dames ontvingen ook goud.
De derde plaats werd, tot verbazing van sportexperts, ingenomen door Japan. De economische ontwikkeling van deze staat na de Tweede Wereldoorlog had een positieve invloed op de popularisering van sport. De Japanners toonden hun succes in de marathon, maar ook in volleybal - zowel de dames- als de herenteams werden zilveren medaillewinnaars.
De Olympische Spelen in Mexico-Stad zijn beroemd geworden vanwege hun vele protesten. Mexicaanse jeugdbewegingen zijn begonnen met straatdemonstraties om de omverwerping van de regering te eisen. Ze kozen hiervoor de periode van de Olympische Spelen om de maximale aandacht van de internationale gemeenschap te trekken voor het beleid van de Mexicaanse autoriteiten.
Sommige atleten hebben deelgenomen aan individuele politieke acties. Zo hielden twee Amerikaanse zwarte atleten, vlak bij de prijsuitreiking, een protest tegen discriminatie van de zwarte bevolking van de Verenigde Staten. Dit was een overtreding van de volgorde van de wedstrijden, die voor hen al thuis eindigde in diskwalificatie.
Tegelijkertijd sprak de Tsjechoslowaakse turnster Vera Chaslavska zich ook uit tegen de Sovjet-Unie tijdens de prijsuitreiking, met name de invasie van Tsjecho-Slowakije. Dit bleek het einde van haar sportcarrière te zijn.
