In het voetbal, net als in andere sporten, komen overtredingen van de regels heel vaak voor. Hiervoor kunnen spelers een gele of rode kaart krijgen. Wat betekent de rode kaart?
Tijdens een voetbalwedstrijd speelt de hoofdscheidsrechter een grote rol. Hij neemt de uiteindelijke beslissingen over alle overtredingen van de regels, het scoren van doelpunten, wissels, enzovoort. Kaarten zijn een van de belangrijkste instrumenten voor de scheidsrechter om het spel van teams te beïnvloeden. Ze zijn er in geel en rood.
Waarvoor kun je een gele kaart krijgen?
Vanwege zijn kleur wordt deze kaart ook "mosterdpleister" genoemd. Het wordt aangeboden aan voetballers voor verschillende overtredingen van de regels, bijvoorbeeld voor een harde tackle van achteren, voor het gooien van de bal na het fluitsignaal, voor simulatie, voor een lange vertraging, voor het verstoren van een gevaarlijke tegenaanval, enzovoort. In dit geval laat de scheidsrechter zich leiden door het feit dat de speler een bepaalde voetbalregel heeft overtreden en moet worden gestraft, maar niet erg streng. Bij een meer kwaadwillige overtreding heeft de scheidsrechter het recht om een rode kaart te tonen.
Waarvoor kun je een rode kaart krijgen?
De scheidsrechter mag de kaarten niet alleen aan de spelers op het veld laten zien, maar ook aan de wisselspelers, evenals aan de gehele coachingstaf en anderen op de bank.
Een rode kaart wordt getoond als de speler al eerder een gele kaart waarschuwing heeft gekregen. Het is de tweede mosterdpleister die meteen in een rode kaart verandert.
Je kunt ook direct een rode kaart krijgen voor een zeer grove overtreding tegen een speler, die gevaarlijk is voor zijn gezondheid of tot een blessure heeft geleid. Bovendien wordt het aan een voetballer getoond voor een laatste redmiddelfout die buiten het strafschopgebied is begaan wanneer een speler één-op-één gaat met de keeper. Tot voor kort werd er ook een rode kaart getoond voor een overtreding binnen het strafschopgebied, maar nu is daarvoor alleen een waarschuwing op zijn plaats.
Maar zelfs zonder grove tackles of gevaarlijke overtredingen kan de scheidsrechter de speler een rode kaart geven. Dit gebeurt als een speler de scheidsrechter beledigt of slaat, maar ook in het geval van een gevecht tussen spelers of te agressieve acties van een bepaalde speler. Deze regel geldt voor de gehele technische staf, samen met de wisselspelers.
Na het ontvangen van de rode kaart wordt de speler automatisch gediskwalificeerd voor de volgende teamwedstrijden in dit toernooi. Hij kan één tot 4-5 wedstrijden missen, afhankelijk van de ernst van de overtreding en andere criteria.
Toen kaarten voor het eerst verschenen in het voetbal
Voor het eerst begonnen voetbalfunctionarissen na te denken over het gebruik van aanvullende maatregelen tijdens een voetbalwedstrijd op het WK 1966 in Engeland. Daarna kon de scheidsrechter de Argentijnse speler niet uitleggen dat hij van het veld werd gehaald wegens een grove overtreding. Daarna luisterde de FIFA naar de supporters van het verschijnen van kaarten in het voetbal en tijdens het WK van 1970 in Mexico werden ze tijdens wedstrijden gebruikt. Trouwens, de eerste voetballer die een waarschuwing kreeg, was de Sovjet-speler Kakha Asatiani.
Nu is voetbal niet meer weg te denken zonder gele en rode kaarten. Per spel worden gemiddeld 5-6 gele en 0,4 rode kaarten getoond. Alle juryleden hebben geleerd ze correct te gebruiken en de spelers proberen ze zo min mogelijk te krijgen.
