De cijfers die deze zomer voorkwamen in de discussie over het transferepos Cristiano Ronaldo riepen veel verschillende emoties op. Dit is woede en sympathie voor het management van de voetbalclub van Madrid, en afgunst van de voetballer zelf.
Volgens verschillende informatiebronnen variëren de kosten van de overdracht van $ 100 tot $ 160 miljoen. Voor velen lijkt zelfs de onderste lat van dit bereik te hoog. Dit geld zou voor Real Madrid ruim voldoende zijn om meerdere clubs naar het Spaanse voorbeeld te kopen. Als je het Europees voetbal echter economisch bekijkt, blijkt dat critici en Real Madrid zelf de neiging hebben om topspelers als Cristiano Roland te onderschatten.
Nadat voetbal een showbusiness werd, werd de efficiëntie van het kopen van spelers niet langer alleen gemeten in assists en doelpunten. Voetbal is een massaspektakel geworden, waarbij specifieke helden onder de aandacht worden gebracht. De Portugees Ronaldo is tegenwoordig een van de meest herkenbare spelers ter wereld. Daarom schat Real Madrid, dat er 100 miljoen dollar voor biedt, dit bedrag niet alleen voor het creatieve hoofd en de speelse benen van een voetballer, maar ook voor een nieuw deel van de markt dat, indien succesvol, in staat zal zijn om het in één keer.
Tijdens de eerste vijf jaar van het bestaan van de term "galacticos" won "Real" niets, maar verdubbelde de winst meer dan: van 138 naar 292 miljoen euro per jaar. Het is geen feit dat als Real het concept van "galacticos" niet had ontwikkeld en geïmplementeerd, maar in die tijd veel titels had genomen, de groei van zijn inkomsten net zo aanzienlijk zou zijn geweest. Volgens de berekeningen van de Daily Telegraph zullen Real Madrid en zijn technische sponsor, in het geval van een transfer naar Ronaldo, alleen al door de verkoop van T-shirts ongeveer $ 50 miljoen ontvangen.
Economen van Deloitte die jaarlijks een grondige audit doen van de voetbalindustrie, als ze clubs bekritiseren voor hoge salariskosten, bedoelen ze middenspelers. Naar hun mening groeien de salarissen van voetballers in hetzelfde tempo als de salarissen van de sterren - maar de 'middenboeren' hebben minder invloed op de groei van de markt. Topvoetballers krijgen, ondanks stijgende salarissen, steeds minder sterren uit de Amerikaanse topsportcompetities, de Formule 1 en golf. Dit betekent dat het inkomen en de waarde van de leidende spelers in het wereldvoetbal, dat zich heeft gevestigd als de machtigste sportindustrie, ruimte heeft om te groeien, en dit is onvermijdelijk.
