In 1952 werden de VI Olympische Winterspelen gehouden in Oslo. De Italiaanse stad Cortina d'Ampezzo en Lake Placid (VS) vochten ook voor het recht om ze vast te houden, maar de IOC-leden beslisten niet in hun voordeel. Atleten uit de USSR namen niet deel aan de Olympische Spelen, omdat de regering vreesde voor te lage resultaten, wat de reputatie van het land negatief zou kunnen beïnvloeden.
Op de VI Winter Olympics in Oslo werden slechts 22 sets medailles gespeeld in 8 sporten. Er werden met name wedstrijden gehouden op het gebied van bobsleeën, schaatsen en alpineskiën, langlaufen, kunstschaatsen, ijshockey, schansspringen en Nordic gecombineerd. Het skelet werd uitgesloten van het programma van de winterspelen.
Interessant genoeg waren de gastheren, de Noren, de beste prestatie op de Olympische Spelen in Oslo. Zij waren het die het grootste aantal prijzen wisten te winnen, waaronder 7 gouden, 3 zilveren en 6 bronzen medailles. Amerika stond op de tweede plaats. Atleten uit de Verenigde Staten ontvingen 4 gouden, 6 zilveren en 1 bronzen medailles. En tot slot, op de derde plaats waren atleten uit Finland, die 3 gouden, 4 zilveren en 2 bronzen medailles wonnen.
Naast de hierboven genoemde belangrijkste sporten, omvatte het programma van de Olympische Winterspelen van 1952 ook demonstratiebalhockeywedstrijden. Ze werden bijgewoond door atleten uit Zweden, Noorwegen en Finland. De winnaar van het toernooi was Zweden, dat in de belangrijkste sporten slechts 4 bronzen medailles won en geen enkele zilveren en gouden medaille, zodat de Zweedse atleten hun landgenoten konden plezieren. De tweede plaats in het bandy-toernooi werd ingenomen door Noorwegen en de derde ging naar de Finnen.
De Olympische Winterspelen van 1952 hadden verschillende interessante kenmerken. De belangrijkste daarvan was het houden van langlaufwedstrijden voor vrouwen. Het was toen dat atleten voor het eerst in de geschiedenis van de Olympische beweging zich niet alleen konden bewijzen in alpineskiën, maar ook in wedstrijden van 10 km. Bovendien werd in Noorwegen heftig geprotesteerd tegen de toelating van vrouwen tot deze wedstrijden, maar daarbij werd geen rekening gehouden met de mening van de vertegenwoordigers van het land dat de Olympische Spelen organiseerde.
Het langlaufen werd bijgewoond door 20 atleten uit 8 landen. Skiërs uit Finland presteerden het meest succesvol: ze kregen alle drie de medailles. De eerste plaats werd ingenomen door Lidia Viderman, de tweede - Mirja Hietamies en de derde - Siiri Rantanen. Over het algemeen stonden volgens de resultaten van de competitie skiërs uit Finland, Zweden en Noorwegen aan de leiding, terwijl ze hun rivalen uit andere landen ver achter zich lieten.
