De hele wereld zag hoe atleten strijden op de Olympische Spelen in een nieuwe sport: kunstschaatswedstrijden voor teams.
Deze Olympische Spelen zullen door de hele wereld worden herinnerd, niet alleen vanwege hun omvang, maar ook vanwege de introductie van nieuwe soorten competities. Rusland heeft zijn gouden medaille al ontvangen in deze nieuwe vorm - teamkunstschaatswedstrijd. Maar veel critici vragen zich af of het de moeite waard was om deze nieuwe sport te introduceren? Er worden nu immers veel claims tegen hem ingediend.
Dus, wat is de kunstschaatsteamcompetitie?
Het recht om te vechten voor Olympische medailles wordt gegeven aan kunstschaatsers van tien nationale teams. De wedstrijd bestaat uit twee fasen: de halve finale, waar de schaatsers het korte programma schaatsen; en de finale, waarin de schaatsers hun gratis programma laten zien. Individuele schaatsers, zowel dames als heren, kunnen deelnemen aan de wedstrijd; evenals sport- en dansparen. Voor elke overwinning krijgt het winnende team 10 punten en de verliezer - 1 punt. Na vier soorten competities in het korte programma worden de beste deelnemende landen geselecteerd. In totaal bereiken 5 teams de finale, die al in gratis programma's blijven strijden om de titel van het beste team.
Samenvattend kunnen we concluderen dat voor sommige landen teamcompetities zeer gunstig zijn voor het winnen van medailles. En dat hebben de eerste winnende landen al bewezen (we hebben het over Rusland, Canada en de Verenigde Staten). Sommige landen zullen moeten nadenken over hoe ze bepaalde soorten kunnen binnenhalen. Dus Japan heeft geen goede dansparen en Italië heeft momenteel geen competitieve sportparen. Maar vergeet niet dat sommige atleten een zeer sterke belasting krijgen, omdat ze in plaats van de voorgeschreven twee smeergelden al 4 keer het ijs op moeten, wat hun individuele prestaties nadelig kan beïnvloeden.
Maar zoals het gezegde luidt: "de eerste pannenkoek is altijd klonterig", en het was noodzakelijk om aan teamcompetities te denken, niet op de Olympische Spelen, maar in ieder geval op de Wereldkampioenschappen. Er is immers oefening nodig zodat zowel de deelnemers als het publiek zich kunnen verdiepen in het beoordelingssysteem en de principes van deze wedstrijd kunnen begrijpen. Het is te hopen dat de teamcompetitie in de toekomst hun fans zal verrassen bij de volgende kampioenschappen en niet alleen bij de Olympische Spelen.
