Iedereen weet dat de geschiedenis van sport teruggaat tot de oudheid. Natuurlijk hadden sportcompetities kolossale verschillen met de huidige, en de games zelf waren anders. Zeker, sommige sporten bestaan nog steeds, maar ze zijn verfijnd en verbeterd. Maar er zijn er die voor altijd in het verleden zijn.
Het oude Griekenland wordt beschouwd als de moeder van de sport. Het was in dit land dat de beroemde Olympische Spelen begonnen, die nog steeds de belangrijkste competitie van wereldatleten zijn. Het was hier dat zeer interessante en opwindende wagenrennen werden gecreëerd.
Dit soort competitie is een van de meest populaire, niet alleen in Griekenland, maar ook onder andere landen, bijvoorbeeld de Romeinen. Dit waren de belangrijkste en belangrijkste wedstrijden van alle andere, vooral de paardensport. Het was de wagenrennen waar iedereen naar uitkeek op de Olympus Games. Toegegeven, er waren andere, meer populaire wedstrijden die verband hielden met atletiek.
Wat waren deze wagenrennen en wat waren de regels? Deze wedstrijden werden bijgewoond door wagens getrokken door twee paarden, soms vier. Niet alleen volwassen paarden konden er aan meedoen, maar ook kleine hengsten, alleen voor hen waren er aparte wedstrijden. Er waren ook zulke races waar geen paarden, maar muilezels aan deelnamen, en in plaats van een strijdwagen werden karren gebruikt. Zoals iedereen begrijpt, was er een budgetoptie voor het gewone volk.
Er werden wedstrijden gehouden in verschillende races. In Griekenland bestond één race, of race, uit twaalf ronden, dat is ongeveer negen mijl. En in Rome werd het aantal ronden teruggebracht tot zeven om meer races te kunnen rijden. Natuurlijk dreven slaven de teams, maar de eigenaar van de wagen kreeg de prijs. Dit gebeurde in het oude Griekenland, en in het oude Rome was alles eerlijk, de winnaar was degene die de paarden reed.
Over het algemeen was het oude Rome in dit opzicht, in deze sport, succesvoller. Al snel begonnen daar allerlei mechanische apparaten te worden gebruikt, bijvoorbeeld mechanismen voor het tellen van cirkels of startpoorten. Dit was allemaal zo gemaakt dat de renner niet zelf de cirkels telde, maar zich juist concentreerde op de overwinning, dit faciliteerde dus duidelijk de wedstrijd zelf.
Het moet gezegd dat niet iedereen aan dit soort wedstrijden kon deelnemen, maar alleen zeer rijke mensen. In die tijd, in het oude Griekenland en het oude Rome, was het hebben van een wagen met paarden een kostbaar genoegen. Bovendien moeten paarden sterk, gezond en volbloed zijn. Maar het gaat niet eens om de paarden, maar om de kar zelf. De deelnemers kochten of maakten niet zomaar een gewone strijdwagen, maar versierden hem altijd, schilderden hem in goudkleuren. Het is vermeldenswaard dat de belangrijkste taak niet was wie er sneller zou zijn, maar wie een mooiere en rijkere wagen had.
