De Olympische Spelen van 2012 zijn bijzonder. Totale dopingcontrole wordt niet alleen vóór de wedstrijd uitgevoerd, maar ook tijdens het vasthouden en na afloop van de wedstrijd. Bovendien werd er al voor de start een willekeurige controle gedaan van atleten die deelnamen aan de Olympische Spelen in Londen. Dergelijke strikte maatregelen zijn gericht op het opwerpen van een betrouwbare barrière voor het gebruik van speciale medicijnen die de kracht en het uithoudingsvermogen van atleten vermenigvuldigen.
Onder leiding van het hoofd van het Internationaal Olympisch Comité zal totale dopingcontrole helpen bij het uitsluiten van overwinningen voor atleten die speciale gerichte geneesmiddelen hebben genomen, nemen of van plan zijn te nemen die het uithoudingsvermogen en de kracht verbeteren.
De dopingcontroleprocedure blijft ongewijzigd. De atleet wordt gevraagd om te komen testen. Hij moet binnen een paar uur verschijnen, een speciaal uitgeruste ruimte binnengaan, twee containers uitkiezen voor analyse, de vaten controleren op vreemd materiaal.
De directe levering van de analyse wordt uitgevoerd in aanwezigheid van een medisch officier. Atleet Officials en Coach mogen de procedure bijwonen.
Na het verzamelen van het materiaal voor analyse wordt een nummer op de container geplakt en wordt de inhoud in twee delen verdeeld. Het eerste en tweede monster worden verzegeld. De controle wordt uitgevoerd in aanwezigheid van een speciale code die op de container is gedrukt. De achternaam van de atleet zelf wordt nergens vermeld.
Het resultaat wordt binnen drie dagen aan de atleet en zijn vertegenwoordigers bekendgemaakt. Als er sporen van verboden middelen worden aangetroffen in het eerste monster van de analyse dat aan het laboratorium is voorgelegd, wordt het tweede monster onderzocht.
Een atleet kan alleen worden gediskwalificeerd en geschorst voor verdere wedstrijden als de resultaten van het eerste monster worden bevestigd door het tweede. Als in het tweede monster geen sporen van de aanwezigheid van verboden drugs worden gevonden, worden er geen sancties opgelegd aan de sporter, maar kan de dopingcontrole op elk moment worden herhaald.
Momenteel is het bijna onmogelijk om de dopingcontrole te bedriegen. Radio-immuun-, massaspectrometrische, chromatografische en enzymgebonden immunosorbenttestmethoden maken het mogelijk om met de hoogste nauwkeurigheid alle geneesmiddelen te bepalen die zich in de urine of het bloed van een atleet bevinden.
Maar soms geeft dopingcontrole onbetrouwbare resultaten. Als een persoon vanaf de geboorte een verhoogd hemoglobinegehalte heeft, kan deze vanaf het begin worden verwijderd en verzonden om te worden getest op erytropoëtine.
Bovendien is er een nieuw probleem voor beoefenaars van drugscontrole. Door middel van gentherapie kunnen atleten het gen verkrijgen dat codeert voor erytropoëtine. Dit zal ertoe leiden dat de atleet hoge resultaten zal behalen onder doping en het zal niet mogelijk zijn om fraude te bewijzen.
