Dus de Olympische Spelen in Sochi zijn voorbij. Het is altijd triest om te vertrekken, en de sluitingsceremonie bleek erg interessant en ontroerend.
De XXII Olympische Spelen in Sochi zijn dus tot een hoogtepunt gekomen. Afscheid nemen en afscheid nemen is altijd verdrietig, zeker als zo'n grootschalig evenement in je eigen land plaatsvindt.
De Russische vlag werd naar de slotceremonie gebracht door alle Russische atleten die gouden medailles wonnen. En 1000 kinderen zongen toen ontroerend het volkslied van de Russische Federatie. Bijna elke slotceremonie van de Olympische Spelen begint met de uitreiking van marathonwinnaars in het langlaufen. Dit keer gingen alle drie de plaatsen in de damesrace naar het Noorse team, terwijl de mannen uit Rusland het podium pakten. Daarom werd tijdens deze slotceremonie van de Olympische Spelen meerdere keren het Russische volkslied gespeeld.
Het idee van het hele programma was hoe de vertegenwoordigers van andere landen Rusland zien. Ons land heeft immers een rijk cultureel erfgoed en we hebben iets om trots op te zijn. Overigens hebben we deze keer het moment weten te verslaan waarop een van de Olympische ringen niet openging tijdens de openingsceremonie. Het hele programma was erg vermakelijk, het toonde de beste tradities van de Russische cultuur - literatuur, ballet, klassieke muziek van Russische componisten en zelfs een echte circusshow.
In het midden van de ceremonie werd de Olympische vlag overhandigd aan het volgende land om de XXIII Olympische Spelen te organiseren - Korea. Het volkslied, evenals het Russische volkslied, werd uitgevoerd door een koor van kinderen gekleed in nationale kostuums. En de vlag van de Republiek Korea werd op de vlaggenmast gehesen. De volgende hoofdstad van de Olympische Spelen wordt de stad Pyeongchang.
Het meest ontroerende moment was het einde van de slotceremonie, toen de Olympische mascottes het stadion binnenkwamen. IJsbeer, Haas en Sneeuwluipaard zwaaiden met hun poten en zeiden hallo tegen de beer die al was weggevlogen van de Olympische Spelen van de jaren tachtig, die plaatsvonden in Moskou. De muziek van het lied van Alexandra Pakhmutova klonk zo dat het echt stil werd op de tribunes. En de ijsbeer blies op het einde net de Olympische vlam uit met tranen in zijn ogen.
De slotakkoorden van de slotceremonie waren een afscheidslied uitgevoerd door een kinderkoor en muziek van het Eerste Tsjaikovski Orkest. Hoe verdrietig het afscheid ook is, we nemen nog geen afscheid van het Fisht-stadion en Sochi. Heel binnenkort, op 7 maart, vindt immers de grootse opening van de Paralympische Spelen plaats.
