Als je besluit serieus te gaan hardlopen, moet je een algemeen begrip hebben van de fysiologische en anatomische kenmerken die inherent zijn aan dit type atletiek. Dergelijke kennis zal u helpen om een trainingsprogramma correct op te bouwen, de bewegingstechniek correct uit te werken en u te beschermen tegen mogelijke verwondingen die vaak optreden tijdens het joggen.
Hardlopen is een veelzijdige sport omdat het verschillende bewegingen combineert en een verscheidenheid aan spiergroepen omvat. Natuurlijk valt de hoofdbelasting tijdens het hardlopen op het bewegingsapparaat. Het lijkt misschien vreemd, maar tot nu toe beweren experts op het gebied van een gezonde levensstijl of hardloopbelasting echt de spierontwikkeling bevordert, een gunstig effect heeft op het lichaam, of dat hardlopen niet leidt tot merkbare positieve resultaten, met een nadelig effect op de spieren en ligamenten.
De meeste experts zijn het erover eens dat hardlopen een gunstig effect heeft op de hartspier. Dit positieve effect begint zich onmiddellijk na de start van systematische training te manifesteren. De prestatie van de hartspier neemt geleidelijk toe, hij begint steeds meer bloed te pompen en werkt veel actiever. De wanden van het hart worden iets groter, wat leidt tot een toename van het lumen van de kransslagaders. Als gevolg hiervan wordt het myocard in een verbeterde modus van bloed voorzien.
Om de hartspier meer bij het werk te betrekken, volstaat het om anderhalf tot twee maanden drie keer per week te joggen. Naast het verbeteren van het werk van de hartspier tijdens het hardlopen, wordt het metabolisme versneld en wordt de bloedtoevoer naar die spieren van het lichaam die actief betrokken zijn bij hardloopbelasting verbeterd.
Bij hardlopen ontwikkelen natuurlijk de spieren van de benen. Bij dit type beweging valt de grootste belasting op verschillende spiergroepen, dit hangt af van de looptechniek en de specifieke omstandigheden waarin de training plaatsvindt.
Bij het bergopwaarts rennen zijn de spieren aan de voorkant van het onderbeen, die onder normale omstandigheden praktisch niet worden gebruikt, het meest actief. Hiermee moet rekening worden gehouden bij het plannen van de belasting, omdat bergopwaarts klimmen en joggen over ruw terrein aanvankelijk pijn in het onderbeengebied kan veroorzaken. Met training verdwijnen dergelijke onaangename sensaties.
Hardlopen in een recht, vlak gebied omvat de spieren van de achterkant van het onderbeen en de dij. De strekspieren worden actiever blootgesteld aan de belasting tijdens het met hoge snelheid overbruggen van korte afstanden, waarbij hardlopen in de regel op de voorvoet wordt uitgevoerd.
Bij de juiste looptechniek worden de spieren van de rug, nek en buikspieren betrokken. Er valt een serieuze belasting op de schoudergordel en armen, die het lichaam actief helpen tijdens intensief hardlopen. Een goed ontwikkelde handtechniek tijdens het hardlopen stelt u in staat om het evenwicht te bewaren en het bewegingstempo te regelen, vooral op moeilijke delen van de baan.
Met strikte naleving van medische aanbevelingen heeft joggen in het algemeen een zeer gunstig effect op zowel de algemene ontwikkeling van lichaamsfuncties als op het werk van verschillende spiergroepen. Daarom is hardlooptraining noodzakelijkerwijs opgenomen in het trainingsprogramma voor atleten die zich bezighouden met fitness, spelsporten en zelfs atletische gymnastiek.
