Een blokkering bij volleybal is een technische verdedigingstechniek waarbij de baan van een bal die vliegt na de opslag van een tegenstander of nadat een aanvallende slag is geblokkeerd, wordt geblokkeerd. Laten we eens kijken naar de blokuitvoeringstechniek.
instructies:
Stap 1
In de meeste gevallen wordt de blokkering uitgevoerd na de zet. De speler staat tegenover en dichtbij het net. De benen van de speler zijn gebogen op de knieën en zijn schouderbreedte uit elkaar en op hetzelfde niveau, en de voeten zijn evenwijdig aan elkaar. De armen moeten gebogen zijn bij de ellebogen, de handen moeten voor de borst zijn. De speler(s) met de bal worden afhankelijk van de afstand op verschillende manieren naar de verwachte ontmoetingsplaats bewogen. Ze bewegen zich op een afstand van minder dan 2 meter met sprongen, van 2 tot 3 meter - door een extra stap en van 3 meter - door te rennen en vervolgens te draaien om naar het net te kijken.
Stap 2
Stuiteren. Tijdens de sprong zijn de armen het eerste om te handelen, en dan de benen. De speler tilt zichzelf van de vloer en brengt zijn armen over het net zodat ze gebogen blijven bij de ellebogen. De onderarmen krijgen een lichte helling ten opzichte van het raster en de vingers zijn op dit moment optimaal gespannen en uit elkaar, de handpalmen zijn evenwijdig aan het raster. Bij het blokkeren aan de rand van het net en bij het blokkeren door middel van transfer wordt de handpalm die zich het dichtst bij het uiteinde van het net bevindt, in een kleine hoek gedraaid. Als de bal nadert, strekken de ellebogen zich uit en bewegen ze naar voren en dan naar achteren. Tegelijkertijd worden de polsgewrichten gebogen en bewegen de vingers naar voren en naar beneden. Bij het raken van de bal verplaatsen de handen de bal naar de kant van de tegenstander, waarna de speler de handen recht maakt en landt.
