De mate van meesterschap in karate wordt aangegeven door riemen en leerjaren "kyu". Een persoon die de hoogste heeft behaald - een zwarte band, kan ook verbeteren door examens te halen voor het behalen van masterdiploma's - dans. Dergelijke examens omvatten het uitvoeren van kata-complexen en het uitvoeren van enkele tientallen sparringrondes.
Geschiedenis van karate
Karate is een oud Japans vechtsysteem dat dateert uit de 18e-19e eeuw. Voor het eerst werd de term "karate" geïntroduceerd door een zekere heer met de naam Sakugawa. Hij woonde op het eiland Okinawa en studeerde Chinese krijgskunsten, die nu wushu worden genoemd.
Aanvankelijk werd het woord "karate" in Japanse karakters geschreven, wat in vertaling "Chinese hand" betekent. En pas toen werd de hiëroglief "kara" ("Chinees") vervangen door een soortgelijk klinkende hiëroglief "kara", wat "leeg" betekent. Zo werd karate een lege-handkunst.
Graden en riemen
Er is een systeem van riemen en graden in karate. Een persoon die net is begonnen met het bestuderen van deze krijgskunst, krijgt een witte band toegewezen. De ontvangst van elke volgende riem vindt plaats bij het behalen van het examen. Na de eerste test te hebben doorstaan, ontvangt de beginner een oranje riem en een leertijd van de tiende of negende "kyu". Met de groei van vaardigheid kan een karateatleet consequent een blauwe, gele, groene, bruine en zwarte band krijgen. Het slagen voor het examen voor de bruine gordel gaat gepaard met de toewijzing van de tweede of eerste "kyu".
Denen krijgen in karate
Masters met zwarte banden verschillen in verschillende categorieën - dans. De laagste dan in karate is de eerste en de oudste is de tiende. Met de toewijzing van de derde of vierde dan kan een persoon de titel "sensei" dragen - een leraar.
Het slagen voor het examen voor de volgende dan is geen gemakkelijke taak. Het verschilt van school tot school. Bijvoorbeeld, in de karateschool van Kyokushinkai moet een persoon die van plan is om de eerste dan te ontvangen, minimaal een jaar oefenen en al een zwarte band hebben. Het eerste dan-examen omvat het slagen voor verschillende kata-gevechtscomplexen en het uitvoeren van twintig sparringrondes.
Om de tweede dan te halen, moet je nog een jaar karate oefenen, dertig ronden staan sparren en officiële certificaten van instructeur en assistent-scheidsrechter halen.
Om de derde dan te krijgen, moet je een jurycertificaat hebben, meester-kata-complexen doorstaan en veertig ronden in sparring doorstaan.
Het vierde dan-examen omvat al vijftig sparringrondes. Het behalen van hogere dans vereist speciale aanbevelingen en het slagen voor de Kancho-tests. Hoewel de hoogste graad van vaardigheid de tiende dan is, is het voor de meeste karateka's realistisch om alleen de negende te behalen. De tiende dan wordt in de meeste gevallen al postuum gegeven - voor een bijzondere bijdrage aan de ontwikkeling van de krijgskunst.
