De Paralympische Spelen is een internationale sportcompetitie voor mensen met een handicap, dat wil zeggen mensen met een handicap. Ze worden gehouden na de belangrijkste Olympische Spelen, op dezelfde locaties waar de Olympische atleten streden. Deze procedure werd onofficieel ingevoerd sinds de Olympische Spelen van 1988 in Seoel en werd in 2001 vastgelegd in een overeenkomst tussen het IOC en de IPC.
De Paralympische Spelen streven meerdere doelen tegelijk na, waarvan de belangrijkste is om te bewijzen dat mensen met een handicap, als ze dat willen en met toewijding, kunnen terugkeren naar een vol en succesvol leven. Het idee dat mensen met een handicap kunnen sporten was van Ludwig Gutman, een neurochirurg in het Stoke Mandeville Hospital in Aylesbury, Engeland, waar veteranen uit de Tweede Wereldoorlog werden behandeld. Hij introduceerde sport actief in het behandelproces en bewees in de praktijk dat het niet alleen in fysieke, maar ook in psychologische zin nuttig is voor patiënten.
Het eerste Stoke Mandeville rolstoel boogschieten evenement werd gehouden op 28 juli 1948. Ze vielen samen met de Olympische Spelen in Londen. Daarna werden ze jaarlijks gehouden en sinds 1952, toen ook rolstoelgebruikers uit Nederland aan de wedstrijd deelnamen, kregen ze een internationale status.
In 1960 werden in Rome de IX Stoke Mandeville Games gehouden, niet alleen voor oorlogsveteranen. Ze kregen een ongekende schaal: 400 rolstoelatleten uit 23 landen deden mee. En van de volgende Olympische Spelen, die in 1964 in Tokio werden gehouden, kregen ze de onofficiële naam "Paralympische Spelen". Tegelijkertijd werd het volkslied van deze wedstrijden voor het eerst gezongen en werd de vlag gehesen.
De term "Paralympisch" was een symbiose van twee concepten: "verlamming" en "paar" (vertaald uit het Grieks - "nabij", "bijna"). Dat wil zeggen, er werd als het ware benadrukt dat dit sportwedstrijden voor gehandicapten zijn, gehouden in de geest van de Olympische idealen. De term "Paralympisch" werd uiteindelijk aangenomen in 1988, toen de Olympische Zomerspelen in Seoul werden gehouden. Gehandicapte atleten streden op dezelfde locaties als de deelnemers aan de onlangs afgelopen Olympische Spelen. Het was diep symbolisch en maakte grote indruk op het publiek. En in 2001 werd deze praktijk officieel geformaliseerd door een gezamenlijk besluit van het IOC en het IPC.
