Voor het recht om de Olympische Spelen te mogen organiseren tussen de landen die aanvragen hebben ingediend, is er altijd een hardnekkige strijd. De Olympische Winterspelen van 1980 waren geen uitzondering. De locatie was het rustige Amerikaanse stadje Lake Placid, waar in 1932 al de Winterspelen werden gehouden.
De keuze voor Lake Placid als gastheer van de dertiende Olympische Winterspelen werd in oktober 1974 aangekondigd tijdens de 74e zitting van het Internationaal Olympisch Comité (IOC). Aanvankelijk streden naast de Verenigde Staten nog vier andere landen om het recht om de volgende Olympische Winterspelen te organiseren: Canada, Frankrijk, Noorwegen en de Bondsrepubliek Duitsland. Tegen de achtergrond van hun voorstellen leken de kansen op een klein Lake Placid met een bevolking van ongeveer tweeduizend mensen, dat bovendien al in 1932 de Olympiërs herbergde, bijna nul. Vier andere aanvragers trokken hun aanvraag echter in, dus het IOC had geen andere keuze dan het recht om de Olympische Winterspelen te organiseren aan Lake Placid te delegeren.
Waarom hebben andere sollicitanten plotseling de strijd om het recht om de spelen te organiseren opgegeven en hun kandidatuur ingetrokken? Hun beslissing moet worden bekeken in het licht van de politieke situatie van die tijd. De USSR en de Verenigde Staten vochten voor het recht om de Olympische Zomerspelen van 1980 te organiseren, terwijl er in Moskou duidelijk meer aanhangers waren van deze spelen. Als de Verenigde Staten niet het recht zouden krijgen om noch de zomer- noch de winterspelen te organiseren, zou dit in de politieke arena als een grote mislukking worden beschouwd. Het lijdt dan ook nauwelijks twijfel dat Canada, Frankrijk, Noorwegen en de Bondsrepubliek Duitsland hun kandidatuur juist in overeenstemming met de Verenigde Staten hebben ingetrokken. Het resultaat was de keuze tijdens de 74e IOC-sessie van Lake Placid als locatie voor de Olympische Winterspelen, en al tijdens de volgende IOC-sessie op 23 oktober van hetzelfde jaar werd Moskou goedgekeurd als locatie voor de Olympische Zomerspelen van 1980. Als gevolg hiervan bleef de gelijkheid tussen de grootmachten behouden, wat het Olympisch Comité, dat nooit het extreme wilde zijn in de geschillen tussen de USSR en de VS, zeker blij was.
Het is niet de eerste keer dat het IOC zich in een moeilijke situatie bevindt. Dus in 1970 nam hij een echte Solomon-beslissing bij het bepalen van de locatie voor de Olympische Zomerspelen van 1976. De kanshebbers waren Moskou, Los Angeles en Montreal. Het IOC realiseerde zich dat de keuze voor de ene supermacht onvermijdelijk de betrekkingen met een andere zou bemoeilijken en koos Montreal als locatie voor de Olympische Spelen. Interessant genoeg eisten de Verenigde Staten begin 1980 dat het Olympisch Comité de organisatie van de Olympische Zomerspelen in Moskou annuleerde als een van de sancties voor de introductie van Sovjettroepen in Afghanistan, maar het IOC nam een dergelijk besluit niet.
De winnaars van de Olympische Winterspelen van 1980 in Lake Placid in het algemeen medailleklassement waren Sovjetatleten, die 10 gouden, 6 zilveren en 6 bronzen medailles wonnen. De tweede plaats werd ingenomen door de Olympiërs uit de DDR met 9 gouden, 7 zilveren en 7 bronzen medailles. De derde plaats ging naar atleten uit de Verenigde Staten, die 6 gouden, 4 zilveren en 2 bronzen medailles ontvingen.
