Tijdens de confrontatie tussen de Sovjet-Unie en de westerse landen hadden de wedstrijden van de Olympiërs niet alleen sport, maar ook een belangrijke politieke betekenis - twee systemen, socialistisch en kapitalistisch, probeerden te bewijzen wiens versie van ontwikkeling correcter was. De Olympische Spelen in de Oostenrijkse stad Innsbruck, waar een wanhopige strijd om prijzen zich ontvouwde, was geen uitzondering.
Aanvankelijk zou de Olympiade plaatsvinden in de VS, in Denver. In een referendum stemden de inwoners van de stad echter tegen de spelen, waardoor het Olympisch Comité zich in een moeilijke situatie bevond. Als gevolg hiervan stemde Innsbruck, die ze al in 1964 had georganiseerd, ermee in om de Olympische Spelen te organiseren.
1123 mensen uit 37 landen namen deel aan de Olympische Winterspelen. Er werden wedstrijden gehouden in tien sportdisciplines: alpineskiën, bobsleeën, schaatsen, biatlon, schansspringen, rodelen, langlaufen, gecombineerd skiën, kunstschaatsen en hockey. Volgens de resultaten van de Olympiade wonnen atleten uit de Sovjet-Unie een onvoorwaardelijke overwinning, met 13 gouden, 6 zilveren en 8 bronzen prijzen. De tweede plaats werd ingenomen door de DDR met 7 gouden, 5 zilveren en 7 bronzen medailles. De vertegenwoordigers van de VS behaalden de derde plaats - 3 gouden, 3 zilveren en 4 bronzen medailles.
Hockey is altijd een van de meest spectaculaire competities op de Olympische Winterspelen. Helaas nam het Canadese team, dat de spellen boycotte, niet deel aan Innsbruck, dus de eeuwige rivalen - de teams van de USSR en Tsjechoslowakije - vochten in de finale voor het recht om het sterkste team ter wereld te worden genoemd. Het begin van de ontmoeting was niet in het voordeel van de hockeyspelers uit de USSR, al in de eerste helft verloren ze met een score van 0: 2. In de tweede helft wisten ze terug te winnen, maar in de derde, acht minuten voor tijd, kwamen de Tsjechen weer op voorsprong. Desalniettemin waren hun verwachtingen niet voorbestemd om uit te komen - dankzij de doelen van Alexander Yakushev en Valery Kharlamov kon het team uit de USSR voor de vierde keer op rij kampioen worden. De Tsjechen behaalden de tweede plaats, de derde werd ingenomen door de atleten uit Duitsland.
Sovjetatleten presteerden ook goed in kunstschaatsen. Irina Rodnina en Alexander Zaitsev wonnen goud in paarschaatsen, terwijl Lyudmila Pakhomova en Alexander Gorshkov ijsdansen wonnen. Bij het enkelschaatsen voor heren ging het zilver naar Vladimir Korolev, die de tweede was na de uitstekende Brit John Curry. De Amerikaanse Dorothy Hamill won terecht de gouden medaille bij de vrouwen.
De spellen waren ook succesvol voor Sovjet-skiërs. In de race van 30 kilometer won Sergei Savelyev, in de race van 15 kilometer namen Nikolai Bazhukov en Yevgeny Belyaev de eerste twee plaatsen in beslag. In de teamrace wist het team van de Sovjet-Unie brons te winnen, het goud werd gewonnen door atleten uit Finland.
Raisa Smetanina was de eerste in het langlaufen voor vrouwen gedurende 10 kilometer, Sovjetmeisjes wonnen goud op de estafette.
De gouden medaille werd ook door biatleten naar de USSR gebracht - in de individuele race gedurende 20 kilometer werd Nikolai Kruglov de eerste, er was geen gelijke aan Sovjetatleten in de estafette.
De Olympische Winterspelen van 1976 werden een van de meest succesvolle voor atleten uit de USSR en gingen voor altijd de geschiedenis van Sovjet- en Russische sporten in.
