Veer, vlieg en supervlieg, haan en supercooster - al deze specifieke uitdrukkingen verwijzen niet naar het gebied van pluimvee of insectenbestrijding, maar naar professionele sporten. Meer precies - tot professioneel boksen. En het betekent de gewichtscategorieën waarin beroemde boksers als Juan Francisco Estrada, Roman Gonzalez, Rio Miyazaki en anderen strijden.
Wat is een gewichtscategorie?
Dit is de eigen gewichtslimiet van een bokser die wordt gecontroleerd door de scheidsrechters. Binnen dit kader heeft de atleet het recht om deel te nemen aan officiële wedstrijden in de ring. De laatste weging wordt uitgevoerd direct voor de start van het toernooi of gevecht op een elektronische weegschaal. Waar boxers worden zonder bovenkleding, of zelfs volledig negligé, schuchter verstopt achter lakens. Deze cijfers geven de juryleden het recht om hun gewichtsklassen voor de deelnemers te bepalen.
In 1936 werd in de USSR voor het eerst gevochten om de titel van de absolute kampioen van het land zonder rekening te houden met de categorieën. Zwaargewicht Viktor Mikhailov en licht zwaargewicht Nikolai Korolev ontmoetten elkaar erin. Korolev won een zelfverzekerd diner - 7: 2. Hij won een jaar later - 3: 0.
Boksen zonder handschoenen
Sporthistorici beweren dat boksen aan het begin van zijn geschiedenis alleen professioneel was, zonder een duidelijke indeling in categorieën die tegenwoordig bestaat. Veel andere dingen had hij echter niet - handschoenen, helmen, petten, zelfs de nu zo bekende ring met touwen.
Wat betreft de gevechten, ze vonden bijna zonder regels plaats: twee mensen, vaak van verschillende lengte, gewicht en lichaamsbouw, kwamen samen waar ze afgesproken hadden en begonnen met hun blote handen te boksen. Dergelijk boksen, of liever een banaal mannengevecht, kan uren duren, eindigend in de overwinning van een meer volhardende tegenstander die een beslissende slag uitdeelt.
Hoeveel weeg je?
Deze situatie duurde tot het einde van de 19e eeuw, totdat de toeschouwers en organisatoren eindelijk beseften: in een gevecht tussen een bokser van 100 kg en zijn tegenstander van 75 kg, zal de eerste zeker winnen. Dit betekent dat het hele punt van het organiseren van openbare commerciële gevechten en het accepteren van geldweddenschappen daarop verdwijnt.
Het was niet langer mogelijk om, zoals voorheen, vechters van verschillende gewichten en niveaus in een geïmproviseerde ring samen te brengen. Zo werd een concept als "gewichtscategorie" geboren. Eerst waren er maar twee - licht en zwaar, toen waren er acht, tien. En ze werden allemaal alleen gebruikt in professionele wedstrijden.
Ja, in feite kende niemand amateur-boksen aan het begin van de ontwikkeling van sporten voor mensen met sterke vuisten en kaken. Het ontstond pas aan het begin van de vorige eeuw en maakte zijn debuut op de Olympische Spelen van 1904. En hoeveel atleten de introductie van categorieën hebben gered, misschien gezondheid en leven, de geschiedenis van het boksen zwijgt.
professionals
Tegenwoordig strijden professionele boksers (dat wil zeggen, ze ontvangen veel geld en strijden niet voor hun land op de Wereldkampioenschappen voor amateurs en de Olympische Spelen) in 17 gewichtscategorieën. Of slechts 17 verschillende gewichten.
De lichtste van hen wordt beschouwd als het gewicht van de "veer", die gelijk is aan 105 pond (47.627 kg) volgens het internationale meetsysteem. De meest imposante is de zwaargewicht, bevochten door jongens die meer dan 200 pond wegen. Ter referentie: 1 kilogram is gelijk aan 2,2 pond.
De categorieën zijn zo grappig genoemd: het gewicht van de "veer", "vlieg" en "haan" is een eerbetoon aan traditie en een woordspeling. In het Engelse origineel klinken ze als volgt: vedergewicht - tot 105 pond, vlieggewicht - tot 108 en bantamgewicht - tot 112.
Geliefden
Ooit hadden ze 12 categorieën, maar een paar jaar geleden waren er, omwille van de televisie, blijkbaar nog maar tien over. Minimaal - tot 49 kg (lichtste gewicht), maximaal - meer dan 91 kg (superzwaar).
Vrouwen boksen
In Olympisch Londen streden 36 amateurvrouwen in drie categorieën - vlieggewicht (48-51 kg), licht (56-60 kg) en medium (69-75 kg).
