Tom Finney is een beroemde Engelse voetballer met de bijnaam "The Preston Plumber". Hij speelde zijn hele leven voor Preston North Ent. Hij speelde voor het Engelse nationale team. In 1961 werd hij officier in de Orde van het Britse Rijk.
Biografie
De toekomstige voetballer werd geboren op de vijfde dag van april 1922 in het kleine Engelse stadje Preston. Van jongs af aan raakte hij geïnteresseerd in voetbal. Hij droomde ervan ooit deel uit te maken van een echte profclub. Bij de eerste vertoningen in voetbalacademies deed zich hetzelfde probleem voor: tot de leeftijd van 14 was Tom slechts 145 centimeter. Daarom weigerden veel coaches de jongen gewoon, omdat hij niet kon concurreren met zijn leeftijdsgenoten en er ook een hoog risico op blessures was.
Tom werd geholpen door zijn vader om zijn jeugddroom te vervullen om op professioneel niveau te voetballen. De coach van de plaatselijke Preston North Ent-club, Billy Scott, was een goede vriend van zijn vader en stemde ermee in om de getalenteerde en gepassioneerde jongen naar zijn academie te brengen. Lange tijd speelde hij op amateurniveau als linkshandige spits, net als zijn jeugdidool Alex James. Maar de atleet kon zijn potentieel als aanvaller pas echt onthullen in 1938, toen hij naar de andere kant van de aanval ging.
Beroepsactiviteit
Voor het hoofdteam van de club maakte Tom Finney zijn debuut in 1940 als onderdeel van de Engelse League Military Cup (de beker werd opgericht in 1939 en bestond tot 1945). In 1941 won Tom Finney zijn eerste trofee. Preston versloeg de beroemde Londense club Arsenal in de finale van de militaire beker en werd de eigenaar van een unieke prijs. In 1942 moest Finney van beroep veranderen, hij werd opgeroepen voor de Britse strijdkrachten, waar hij iets meer dan drie jaar diende. De gevechten in Egypte en de Italiaanse anti-Hitler-campagne bleven achter hem.
Tegelijkertijd regelde Tom zijn persoonlijke leven - Elsie Noblett werd in 1945 de vrouw van een atleet en bleef de enige liefde van de voetballegende voor het leven. Het echtpaar kreeg twee kinderen, een zoon en een dochter.
Na demobilisatie keerde hij terug naar Preston en bleef hij spelen voor zijn thuisclub. In september van hetzelfde jaar betrad Tom voor het eerst het veld in een shirt van het Engelse nationale team. In 1952 jaagde de Italiaanse club "Palermo" lange tijd op de beroemde Engelsman. De club bood Finney voor die tijd een fantastische maandelijkse betaling van tienduizend pond aan, en ze waren zelfs bereid hem formeel in dienst te nemen voor extra inkomsten. Maar de voetballer die opgroeide in Preston en de gelijknamige club koos ervoor om te blijven. Tom wees het aanbod van de Italiaanse club af.
Voltooiing van een carrière
In 1960 stopte Tom Finney officieel met spelen voor zijn thuisclub Preston, maar in 1963, op 41-jarige leeftijd, keerde hij terug naar het voetbal om de semi-amateurclub Distillery te helpen de beroemde Benfica uit Portugal te verslaan. Na een confrontatie op twee benen met de Portugese grandee stopte Finney eindelijk met voetbal.
Na een duizelingwekkende voetbalcarrière werkte Tom als loodgieter. In 1961 werd hij officier in de Orde van het Britse Rijk en in 1998 kreeg hij de eretitel van ridder. Lange tijd was hij het hoofd van een kleine club "Kendal Town". In februari 2014 overleed de legendarische Engelse voetballer op 91-jarige leeftijd.
