De opening van de Olympische Spelen is een kleurrijke en levendige show, die een kruising is tussen een carnaval en een sportshow. Traditioneel wordt het volkslied van het land dat de Olympische Spelen organiseert voor het eerst gehoord en wordt de vlag gehesen. Daarna begint de parade van sportdelegaties. Het team van elk land gaat in een kolom, aan het hoofd van de vaandeldrager. De eer om de vlag van zijn staat te voeren, wordt gegeven aan een meestal beroemde atleet.
Volgens de traditie, die begon op de Olympische Spelen van 1928 in Amsterdam, opent het Griekse team de processie. Dit wordt gedaan om zijn status als de geboorteplaats van de oude Olympische Spelen te benadrukken. Het team van het gastland van de Olympische Spelen zal de processie afmaken. De regel werd slechts één keer overtreden toen de Olympische Spelen van 2004 in Athene werden gehouden. Daarna sloot het Griekse team de parade van deelnemers af, maar de vlag van Griekenland werd toch als eerste gedragen. Alle andere deelnemende teams staan in alfabetische volgorde, meestal in overeenstemming met de normen van de Engelse taal.
Wanneer alle sportdelegaties zich op het veld van het stadion opstellen, zal de voorzitter van het Olympisch Comité van het gastland een toespraak houden. Daarna wordt het woord gegeven aan de voorzitter van het IOC (Internationaal Olympisch Comité). Hij houdt ook een toespraak en geeft op het einde het woord aan het hoofd van het gastland of een andere hoge ambtenaar. Het is deze persoon die de zin uitspreekt over de opening van de Olympische Spelen.
Daarna wordt de Olympische vlag naar het stadion gebracht - een wit rechthoekig paneel met vijf kruisende ringen. Het orkest speelt het Olympische volkslied. Een vertegenwoordiger van elk van de atleten en een van de juryleden zweren een eed. Atleten nemen de plechtige verplichting op zich om eerlijk te concurreren, zonder hun toevlucht te nemen tot onwettige methoden en middelen, en de rechters beloven dan ook om hun taken objectief en onpartijdig uit te voeren, alleen geleid door de regels.
Na het afleggen van de eed is het tijd voor de plechtige ceremonie van het aansteken van de Olympische vlam. De laatste deelnemer van de estafette rent met een fakkel het stadion binnen, die het vuur moet aansteken. Meestal wordt zo'n hoge eer toevertrouwd aan een gerenommeerde atleet die veel succes heeft behaald. Nadat het vuur in de Olympische schaal is ontstoken, moet het onblusbaar blijven tot het einde van de spelen.
