Het vaardigheidsniveau in de kaart wordt bepaald door de eigenschappen van de riem die de atleet bezit. Gradatie van kleuren betekent een hogere rangorde. De graad van de leerling wordt kyu genoemd en de meester wordt dan genoemd. Hoe donkerder de kleur van de riem, hoe hoger het vaardigheidsniveau van de worstelaar.
Japans Karate Association-systeem
In de regel wordt de rang van een worstelaar bepaald volgens het systeem dat is ontwikkeld in de Japanse vereniging, het wordt algemeen aanvaard door de internationale Shotokan-vereniging, hoewel er andere systemen zijn. Er zitten verschillende graden van kyu in - dit zijn riemen die aan studenten worden gegeven. De kleur waarmee iedereen begint (negende) is wit. Het wordt ontvangen door degenen die helemaal geen rang hebben.
Verder krijgt de student, wanneer hij een bepaalde mate van beheersing onder de knie heeft, achtereenvolgens eerst een gele gordel (achtste kyu), dan oranje (zevende kyu), dan groen (zesde kyu), rood (vijfde kyu), paars (vierde kyu), licht bruin (derde kyu), bruin (tweede kyu) en donkerbruin (eerste kyu). Daarna ontvangt de lering de eerste dan en wordt een meester. Dit betekent zwarte band.
De negatieve kant van zo'n systeem is dat in een aantal scholen zowel meesters als leerlingen streven naar de snelst mogelijke verwerving van een riem, maar geen tijd hebben om de techniek onder de knie te krijgen. Dat is de reden waarom de aanwezigheid van een bepaalde riem in de moderne wereld helaas nog geen vergelijkbaar vaardigheidsniveau voor de eigenaar garandeert.
Hoe hoger te rangschikken en riemen te krijgen
Om de volgende band te krijgen, moet de student slagen voor een toets: slagen voor een soort examen. Federaties beperken meestal de tijd die moet verstrijken tussen examens, dus het is niet mogelijk om alle fasen te snel te voltooien. Maar deze tijdsintervallen verschillen in verschillende federaties. De algemene regel is dat hoe hoger de rang, hoe meer tijd verstrijkt voordat de mogelijkheid om het examen ervoor te halen.
Als je ooit een riem van een bepaalde kleur hebt gekregen, dan is dit een levenslange rang, je kunt deze niet meer verliezen.
Hoe het systeem is ontstaan
Karate obi is de naam van een riem in karate. Het is nodig om de gi te houden - de kleren van de worstelaar eromheen gewikkeld. Maar na verloop van tijd kreeg de kleur van de riem, naast de puur praktische betekenis, een extra symbolische betekenis.
In traditionele scholen waren er veel minder kleuren: wit, geel, groen, bruin en zwart.
Er wordt symbolisch aangenomen dat de witte gordel die aan beginners wordt gegeven geel wordt vanwege de inspanning en het zweet dat een persoon in de klas verliest. Om dezelfde reden krijgt het later groene en vervolgens bruine en zwarte kleuren. De introductie van extra kleuren wordt verklaard door de wens van de meesters om de trots van studenten op te zwepen, die snel een nieuwe riem krijgen en vooruitgang voelen.
Sommige moderne vertegenwoordigers van verschillende scholen gebruiken ook de rode gordel - als de hoogste maatstaf voor het beheersen van vaardigheden.
