De voetbalvakantie ging weer voorbij en liet ons verdriet en onterechte hoop achter. Als we de resultaten van de prestaties van het Russische nationale team op Euro 2012 samenvatten, zijn veel experts het daar niet mee eens. Sommigen beschouwen het resultaat als een mislukking, anderen spreken van pech.
Het laatste EK voetbal 2012 bracht teleurstelling bij de Russische fans. Niet de sterkste groep die ons team kreeg na de loting, evenals een succesvolle wedstrijd in de laatste vriendschappelijke wedstrijden voor het toernooi, wekten optimisme bij de fans.
Een gelijkspel met de winnaars van het laatste wereldkampioenschap, de Uruguayanen, een mooie overwinning op de toekomstige finalisten van Euro 2012, het Italiaanse team, deed ons geloven in de succesvolle prestaties van het Russische team. Het resultaat van de eerste ontmoeting met de Tsjechen versterkte alleen maar de hoop, die uiteindelijk niet voorbestemd was om uit te komen.
Ondertussen waren er veel voorwaarden voor het falen van de nationale ploeg. Onbegrijpelijke, telefonische correspondentie van een specialist in fysieke training, het management van het team door de hoofdcoach, die aan de vooravond van het grote toernooi zijn vertrek uit het nationale team aankondigde, sprak niet in het voordeel van onze ploeg.
De te conservatieve opvattingen van Dick Advocaat over de vorming van het team, waarvan de ruggengraat door de jaren heen onveranderd is gebleven, kwam het Russische nationale team niet ten goede. Nieuwe spelers werden nauwelijks opgeroepen voor het leeftijdsteam. Maar in 2018 is Rusland gastheer van het WK en zijn de hoogste doelen al gesteld voor het nationale team. Het is tijd voor jonge voetballers om ervaring op te doen op het hoogste niveau. Maar hoe het te doen, als ze niet eens betrokken zijn bij het team.
Er was geen echte leider in het nationale team die het spel op het beslissende moment kon overnemen en het team naar voren kon leiden via "Ik kan niet". In het beslissende duel met Griekenland ontbrak het onze spelers aan wilskracht en ontbrak het de coach aan tactische vaardigheid. Ja, de rivaal scoorde een doelpunt en ging diep in de verdediging. Maar de verdediging van de Grieken was niet onbegaanbaar, zo bewezen de Duitse voetballers in de kwartfinales.
Gedurende de hele wedstrijd werden de kick van Dzagoev en een van de vele pogingen van Kerzhakov onthouden. Het zinloze rollen van de bal door de bush en een paar gevaarlijke momenten in 90 minuten van het spel is te weinig voor een modern team dat zichzelf hoge taken oplegt, dat de ex-hoofd van de Russische voetbalbond Sergey Fursenko van hoog niveau aankondigde podium aan de vooravond van het toernooi.
