Het belangrijkste element in het arsenaal van een aanvallende speler wordt een aanvallende slag genoemd. Het toppunt van vaardigheid bij het uitvoeren van een dergelijke techniek is de snelle terugkeer van de bal, waardoor de bal direct op het veld van de tegenstander verschijnt. Hoe scherper de slag, hoe moeilijker het voor de verdediger van de tegenstander zal zijn om de vliegende bal te hanteren. Er zijn veel dingen die alleen in de praktijk kunnen worden uitgewerkt, maar er zijn basisprincipes door je eraan te houden waardoor je meer succesvol zult zijn in aanvallend volleybal.
instructies:
Stap 1
Traject. Bij een aanval hangt veel af van een correct berekende baan van de bal. Het hangt af van de hoogte van het net, de nabijheid ervan en de hoogte waarop de aanvaller de bal raakt. Hoe verder de bal van het net is, hoe moeilijker het is om hem dichter bij het net te breken, hoe hoger de aanvaller moet springen.
Stap 2
Opstijgen rennen. De richting van de run heeft ook invloed op de baan van de bal. Nadat hij is weggelopen, moet de speler zijn momentum zodanig toepassen dat hij tijdens de sprong verticaal omhoog springt. Het komt vaak voor dat een speler niet alleen in de hoogte, maar ook iets naar voren springt, terwijl hij de mogelijkheid verliest om een scherpe slag dicht bij het net te geven.
Stap 3
De hoek van afstoting. De mogelijkheid om de afstotingshoek scherp te veranderen voor de sprong zelf, biedt de beste mogelijkheid om uw lichaam vanuit de zijpositie maximaal te strekken. Dit stelt je op zijn beurt in staat een onnauwkeurig doorgeschoten bal te accepteren en maximale kracht in de tegenstoot te zetten.
Stap 4
Methoden van impact: - De aanvaller strekt het lichaam in een sprong, en al het werk wordt gedaan door de arm die een ruk naar voren maakt. In dit geval beweegt de onderarm naar voren en een hand gevouwen met een snuifje raakt de bal zelf. Vervolgens wordt de hele hand op de bal neergelaten, de basis van de handpalm raakt de bal en de vingertoppen geven de laatste impuls door aan de bal. Bij deze methode is de pass niet altijd nauwkeurig, vooral als de hand de bal niet van voren, maar van opzij of boven hem raakt.- De aanvaller buigt op het moment van de vlucht naar achteren en maakt ook een achterwaartse zwaai van de hand. Op het hoogste punt van de sprong gaat de speler snel rechtop staan. Op het moment van impact is de arm gespannen in de pols, elleboog en schouder. In dit geval moet de pass zeer nauwkeurig zijn, de bal ligt op het moment van impact altijd voor de speler. De slagkracht bij deze methode is indrukwekkend, want de snelheid van een sportprojectiel kan oplopen tot 50 meter per seconde.
