Volleybal is een van de meest populaire sportteamspellen. Vertaald uit het Engels klinkt de naam als "de bal van de zomer slaan" of "vliegende bal". Volleybal wordt door tientallen miljoenen mensen in de wereld gespeeld vanwege de eenvoud van de regels van dit spel, waarvoor geen complexe, dure apparatuur nodig is. Daarnaast is het onbetwistbare voordeel van deze sport dat het relatief veilig is. Een volleyballer kan natuurlijk geblesseerd raken, maar dit gebeurt veel minder vaak dan bijvoorbeeld bij voetbal of hockey.
Volleybal wordt gespeeld door twee teams van zes personen, op een vlak terrein van de afgesproken grootte, in het midden verdeeld door een net, waarvan de bovenrand moet worden vastgezet op een hoogte van 243 cm voor mannen en 224 cm voor vrouwen. Doel van het spel: de bal aan de helft van de tegenstander geven zodat deze binnen het speelveld belandt of in aanraking komt door de handen van een speler van de tegenpartij. Spelers van elk team mogen niet meer dan drie aanrakingen van de bal maken op hun eigen speelhelft (de aanraking op het blok boven het net niet meegerekend).
Er zijn veel varianten van dit spel. Twee daarvan - klassiek volleybal en beachvolleybal - zijn opgenomen in de lijst met Olympische sporten.
De regels van klassiek volleybal zijn verschillende keren gewijzigd om het amusement van deze sport te vergroten, vooral voor een televisiepubliek, en om de duur van wedstrijden te verkorten, die soms enkele uren duren, waardoor niet alleen de spelers extreem vermoeiend zijn, maar ook de toeschouwers. Momenteel zijn de regels als volgt: het spel bestaat uit vijf segmenten (games), waarvan de eerste vier worden gespeeld totdat een team 25 punten heeft bereikt, en de laatste - tot 15 punten. Het is toegestaan de bal met elk lichaamsdeel aan te raken.
Om resultaten te behalen in serieuze wedstrijden is natuurlijk niet alleen goed teamwork van het hele team nodig, maar ook specifieke eisen: behendigheid, springvermogen, goed ontwikkelde armspieren, zonder welke je de bal niet hard kunt slaan. Daarnaast moeten volleybalatleten lang zijn, zodat ze makkelijker over het net kunnen springen. In teams die deelnemen aan internationale competities zijn de meeste spelers groter dan 200 cm.
Atleten en vrouwelijke atleten uit de voormalige USSR hebben vele prijzen gewonnen in volleybal op de Wereld-, Europese en Olympische Spelen. Hun tradities werden voortgezet door volleyballers en volleyballers van Rusland, die ook herhaaldelijk wedstrijden op het hoogste niveau wonnen.
