Het laatste derde deel van de vorige eeuw was, hoewel het zonder wereldoorlogen deed, een zeer turbulente tijd in de geschiedenis van de ontwikkeling van onze beschaving. Dit kwam tot uiting in de geschiedenis van de Olympische Spelen, die werden herinnerd voor de terroristische aanslag in 1972 en boycots van verschillende groepen staten van de vier daaropvolgende Olympische Zomerspelen. De XXV Zomerspelen van 1992 nemen een speciale plaats in in deze rij - dit waren de meest rustige en Olympisch geïnspireerde wedstrijden van hun tijd, gehouden in de stadsparel van het Iberisch schiereiland.
Volgens de regels van het Internationaal Olympisch Comité wordt het recht om de Olympiade te organiseren niet aan een land gegeven, maar aan een specifieke stad. Zes steden zouden de hoofdstad kunnen worden van het 25e zomersportfestival van de planeet - er werden zoveel aanvragen ingediend bij de commissie. Vijf daarvan bevinden zich in Europese landen en de rest van de wereld vertegenwoordigde het Australische Brisbane. De beslissende stemming vond zes jaar voor de geplande start van de competitie plaats - op 17 oktober 1986 was Barcelona de onvoorwaardelijke winnaar in drie stemrondes.
De hoofdstad van de XXV Olympische Zomerspelen is de op een na dichtstbevolkte stad van Spanje, de hoofdstad van de provincie Catalonië. De geschiedenis van de stad heeft meer dan twee millennia - volgens een van de legendes, 400 jaar voor de opkomst van Rome, werd het gesticht door de held van de oude Griekse mythen, Hercules. Barcelona ligt 120 kilometer van de grens met Frankrijk en op dezelfde afstand van de Pyreneeën, aan de oevers van de Middellandse Zee. Dit resulteert in een mild klimaat met een gemiddelde temperatuur van 25°C in juli en augustus, de traditionele maanden van de Olympische Spelen.
De belangrijkste Olympische locaties werden gebouwd op de heuvel Montjuïc, waar de beroemde tuinen van Barcelona zijn verspreid over een oppervlakte van 200 hectare. Op de zuidelijke helling van deze heuvel bevonden zich het Olympisch Stadion en het Sportpaleis. De traditionele compacte woonplaats voor atleten, het Olympisch Dorp, werd helemaal opnieuw gebouwd in het kustgedeelte van de Catalaanse hoofdstad en werd na de Spelen een nieuwe stedelijke woonwijk.
De spellen zelf, waarvan de mascotte een puppy genaamd Kobe was, worden nog steeds beschouwd als een van de meest succesvolle in de moderne geschiedenis van de Olympische beweging. Dit was de eerste Olympiade in twintig jaar, die door geen enkele staat werd geboycot. Meer dan 9 duizend atleten uit 169 landen namen eraan deel, die streden om 257 sets prijzen in 32 sporten. De XXV Olympische Zomerspelen bleken succesvol voor atleten uit 12 staten van de voormalige Sovjet-Unie, die toen in het gezamenlijke team zaten - ze wonnen 112 prijzen, meer dan wie dan ook. De Wit-Russische turnster Vitaly Shcherbo won vier keer een gouden medaille in slechts één competitieve luiheid, en in totaal werd hij op de Olympische Spelen van Barcelona 6 keer winnaar.
