Het recht om de Olympische Zomerspelen in 1976 te organiseren werd gegeven aan het Canadese Montreal, dat met zijn overwinning wedijverde met zijn sterke rivalen Moskou en Los Angeles. Deze kleine eilandstad, omringd door de wateren van de St. Lawrence, ontving honderdduizenden toeristen in twee weken van de Olympiade.
De Olympische Spelen zijn ongetwijfeld een van de meest ambitieuze internationale evenementen. Het beïnvloedt verschillende belangrijke gebieden van het menselijk leven en de activiteit: politiek, economie en sport. De hoofdstad van de toekomstige Olympiade wordt van tevoren geselecteerd, zodat de stad tijd heeft om zich voor te bereiden op het ontvangen van gasten. Hiervoor is het niet alleen nodig om hen te voorzien van huisvesting en sportfaciliteiten, maar ook om een plan voor recreatieve activiteiten te ontwikkelen en maatregelen te nemen om de veiligheid te verbeteren.
In mei 1970 besliste het Internationaal Olympisch Comité over de locatie voor de Spelen van 1976. Drie steden stonden op de agenda: Moskou, Montreal en Los Angeles, en in die volgorde. De Sovjet-hoofdstad was favoriet, en de Russische media waren er zelfs snel bij om de positieve beslissing van de commissie ten gunste van Moskou aan te kondigen, hoewel er nog geen beslissing was genomen. De stemming door de leden vond plaats in twee fasen. In de eerste ronde werd Los Angeles uitgeschakeld en bijna al zijn stemmen gingen naar de Canadese stad. Montreal won met 41 stemmen tegen 28.
Montreal had zes jaar om alle noodzakelijke voorbereidingen te treffen. Stadsfunctionarissen zeiden dat de Olympische Spelen in Montreal bescheiden en eenvoudig zullen zijn "in de traditie van menselijke grootheid", wat betekent dat sport op de eerste plaats zal komen. Al snel moest ik de luide belofte vergeten. Vrijwel direct werd duidelijk dat de stad het budget niet zou halen. De geplande $ 310 miljoen resulteerde in bijna $ 20 miljard. Om dit bedrag te ontvangen, moest de stad een enorme lening aangaan, die pas in 2006 volledig werd terugbetaald.
De bouw van de Olympische faciliteiten werd uitgevoerd onder moeilijke omstandigheden. Er waren strenge vorst, fouten van ontwerpers leidden tot de dood van een tiental arbeiders. Aannemers die hun geld niet op tijd kregen gingen af en toe in staking. De Spelen van Montreal zijn de duurste in de geschiedenis van de Olympische Spelen geworden.
