Basketbal is een populaire vorm van teamsport. Het wordt gespeeld door miljoenen mensen over de hele wereld. De belangrijkste taak van de spelers is om een groter aantal doelpunten te behalen in de ring, die op het bord is geïnstalleerd.
Geschiedenis van het spel
In 1891 bedacht een gewone leraar lichamelijke opvoeding, Disames Naismith, een nieuw spel voor studenten: hij nodigde de afdelingen uit om nauwkeurig te concurreren door de bal te gooien, en om de taak te compliceren en jonge mensen te interesseren, bevestigde hij fruitmanden aan de balkons van de sportschool. Het was noodzakelijk om in de manden te komen die direct boven de hoofden van de studenten hingen.
In teamcompetities werden ballen niet alleen door de spelers in manden gegooid, maar ook door de fans die op de balkons waren. Om ervoor te zorgen dat de ballen die in de basket van de tegenstander vliegen niet verder dan het doel vliegen, installeerde Disemes Naismith schilden achter de baskets.
Het thuisland van basketbal is Massachusetts, bekend om zijn grillige weer. Naismith richtte zich bij het ontwerpen van het spel op het weer: hij had dynamische competities nodig die binnenshuis konden worden gespeeld.
De studenten vonden het spel zo leuk dat het een jaar later in het middelpunt van de belangstelling stond bij sportwedstrijden. De rieten fruitmanden waren echter duidelijk niet bestand tegen de aanval van de spelers en vielen vaak verraderlijk uit elkaar na de volgende bal. Al in 1893 werden ze vervangen door ringen, die waren gemaakt van metalen hoepels met een grof gaas.
Kenmerken van ringen
Elk speelveld heeft twee ringen (manden) nodig. Ze moeten identiek zijn in grootte. De dikte van hun hoepel mag niet groter zijn dan twee centimeter. De diameter van de basketbalring is geschikt om een redelijk grote basketbalbal door te laten. De traditionele manddiameter is 45 centimeter. In sommige gevallen is een vergroting tot 45,7 centimeter toegestaan, dit is de grootste van de toegestane ringdiameters.
Basketbalringen hebben een net dat is voorzien van twaalf lussen zodat het stevig kan worden vastgemaakt. De "ring-grid" -structuur is bevestigd op het schild, dat zich op een afstand van twee meter van de frontlinie bevindt, op een speciale standaard. De eerste ringen waren aan het rek gelast, maar in de hitte van opwinding springen spelers vaak en hangen ze zelfs, trekken ze zichzelf op aan de ring. Daarom moeten de organisatoren van de spellen hun toevlucht nemen tot verschillende methoden om de manden op het bord te versterken, zodat ze niet breken van het gewicht van de speler.
Elke ring is felrood gekleurd om het voor atleten gemakkelijker te maken om zich te oriënteren bij het gooien van de bal. Gemiddeld zijn de ringen bestand tegen belastingen tot 82 kilogram.
Basketbalspelers zijn vrij lang. Dit is geen toeval, want het is gebruikelijk om een basketbalring op een hoogte van drie meter op te hangen, het is erg moeilijk om eronder in de ring te komen, zelfs met een gemiddelde hoogte. Voor schoolkinderen zijn er echter standaards gemaakt waarmee je de hoogte van de ring kunt aanpassen. Daarnaast is het in bijzondere situaties mogelijk om ringen met schokabsorberende functies te gebruiken voor een basketbalspel. Het hangt af van de parameters van de bal, omdat deze verschillende terugkaatskrachten kan hebben, waarmee rekening wordt gehouden bij het organiseren van een bepaalde basketbalwedstrijd.
