Enkele jaren voor de ineenstorting van het socialistische kamp werden de volgende Olympische Zomerspelen in Los Angeles gehouden. De vorige Olympische Spelen werden gekenmerkt door een boycot van de Spelen door een aantal landen. De redenen voor de weigering om deel te nemen aan de Olympische Spelen waren politieke motieven, met name de verslechtering van de betrekkingen tussen de NAVO en de Sovjet-Unie. In 1984 reageerden de socialistisch georiënteerde landen met een soortgelijke stap door de Olympische Spelen op het Amerikaanse continent te boycotten.
De Olympische Spelen van 1984 werden door bijna alle landen van het socialistische blok genegeerd, met uitzondering van de VRC, Joegoslavië en Roemenië. Roemeense atleten kregen echter toestemming van hun land om alleen privé naar Los Angeles te komen, hoewel Roemenië zich formeel bij de protestactie aansloot.
De formele reden voor de boycot was de weigering van het Olympisch organisatiecomité om de deelnemers uit de Warschaupact-landen en de USSR de nodige veiligheidsgaranties te geven. Maar de echte reden was natuurlijk de boycot door veel kapitalistische staten van de Olympische Spelen van 1980 in Moskou. Bovendien reageerden de landen van het socialistische kamp op een vergelijkbare manier op de zogenaamde "Carter-doctrine", die voorzag in militaire hulp aan anti-Sovjet-opstandelingen in Afghanistan.
In oktober 1983 onthulde de Sovjet-sportdelegatie veel tekortkomingen van de Amerikaanse organisatoren van de Spelen, waarna de leiding van de USSR bezorgdheid uitte over deze stand van zaken. In het bijzonder heeft de Amerikaanse regering geen schriftelijke garanties gegeven voor hun veiligheid aan atleten uit socialistische landen. De delegaties mochten niet met Aeroflot-vliegtuigen naar de Olympische Spelen vliegen en de drijvende basis van de Sovjet-Unie, het Georgia-motorschip, werd de toegang tot de Amerikaanse haven ontzegd.
In het voorjaar van 1984 verscheen een resolutie van het Politbureau, waarin werd aangegeven dat de deelname van Sovjetatleten aan de Spelen van 1984 ondoelmatig was. Het document bevatte een aantal maatregelen om een gunstige publieke opinie in de wereld te creëren. Het moest ook alle verantwoordelijkheid voor de verstoring van de Olympische Spelen overdragen aan de Verenigde Staten. De broederlijke staten werden aangespoord om mee te doen aan de boycot van de Olympische Spelen in Los Angeles.
De landen van het socialistische kamp kondigden het houden van de internationale wedstrijd "Friendship-84" aan, waaraan atleten uit negen socialistische landen en atleten uit meer dan 40 andere landen deelnamen. Bovendien namen sommige deelnemers aan alternatieve competities deel aan de Olympische Spelen in Los Angeles. Tijdens de Druzhba-84-competitie werden enkele tientallen wereldrecords gevestigd in verschillende sporten.
Na twee opeenvolgende boycots van de Olympische Spelen werden sancties opgenomen in het handvest van het Internationaal Olympisch Comité voor het organiseren van een boycot van de Olympische Spelen, tot diskwalificatie van nationale teams of de verdrijving van het land uit het IOC.
