Olympische symboliek is wat games van deze schaal onderscheidt van andere wereldcompetities. Het werd samen met de hele beweging geboren en vertegenwoordigt een heel complex van verschillende attributen. Sommige zijn eenvoudig en ongewijzigd, andere veranderen afhankelijk van waar deze of gene Olympiade wordt gehouden.
Olympische symboliek wordt vertegenwoordigd door verschillende attributen tegelijk - een embleem, een vlag, een motto, een principe, een eed, vuur, medailles, een openingsceremonie en een talisman. Elk van hen heeft zijn eigen functionele belasting en voldoet aan alle eisen van sportcompetities van wereldklasse.
Het embleem van de Spelen is sinds 1913 goedgekeurd en blijft ongewijzigd. Het is voor iedereen bekend - vijf gekleurde ringen die met elkaar verweven zijn. Het is van kracht sinds de tijd dat het werd ontwikkeld, rekening houdend met de oude Griekse symboliek van de Olympische Spelen. Vijf cirkels betekenen vijf continenten die deelnemen aan sportwedstrijden. Bovendien moet de vlag van elk land ten minste één kleur bevatten, die wordt weergegeven op de Olympische ringen. Daarom dient het embleem van de Olympische beweging als een verbindende factor.
De vlag is net zo belangrijk. Het vertegenwoordigt het beeld van de Olympische ringen op een wit paneel. Zijn rol is vrij eenvoudig: wit symboliseert vrede. En in combinatie met het embleem verandert het tijdens de Spelen in een symbool van vrede. Het werd voor het eerst gebruikt als wedstrijdattribuut in 1920 in België. Volgens de regels van de Olympische Spelen moet de vlag deelnemen aan zowel de openings- als de sluitingsceremonie. Na afloop van de Spelen moet het worden overhandigd aan de vertegenwoordiger van de stad waar over 4 jaar de volgende wedstrijd wordt gehouden.
Het motto van de Olympische Spelen is de Latijnse slogan: "Citius, Altius, Fortius!" Vertaald in het Russisch betekent dit "Sneller, Hoger, Sterker!" De rol van het motto bij de Olympische Spelen is om iedereen die aanwezig is er voortdurend aan te herinneren waarom iedereen hier is.
Het principe dat "Overwinning niet het belangrijkste is, maar deelname" is een Olympische uitspraak die in 1896 verscheen. De symboliek van het principe is dat atleten zich niet overweldigd moeten voelen als ze verliezen. Het doel is ervoor te zorgen dat de deelnemers aan de wedstrijd niet in een depressie vervallen, maar juist de kracht in zichzelf vinden en zich nog beter voorbereiden op de volgende Spelen.
De traditionele gelofte wordt gebruikt in 1920. Dit zijn woorden over de noodzaak om je rivalen te respecteren, om sportethiek in acht te nemen. De eed wordt niet alleen afgelegd door atleten, maar ook door juryleden en leden van de beoordelingscommissies.
Natuurlijk kan zo'n symbool van de Olympische Spelen als vuur niet worden genegeerd. Het ritueel komt uit het oude Griekenland. Het vuur wordt direct in Olympia aangestoken en vervolgens overgebracht naar een speciale fakkel, die over de hele wereld reist en aankomt in de hoofdstad van de Olympische Spelen. We hebben vuur nodig als symbool om te benadrukken dat sportcompetitie een poging is om jezelf te verbeteren, het is een eerlijke strijd om de overwinning, evenals vrede en vriendschap.
Medailles zijn niet alleen een beloning, maar ook een bepaald symbool van de Spelen. Ze dienen als eerbetoon aan sterke atleten en benadrukken tegelijkertijd dat alle mensen broers zijn, want vertegenwoordigers van verschillende nationaliteiten ontmoeten elkaar op het podium.
De openingsceremonie is een verplicht attribuut van de Olympische Spelen. Ten eerste bepaalt het de stemming voor alle twee komende weken. Ten tweede is het een demonstratie van de kracht van de gastheer. Ten derde is het de openingsceremonie die de verbindende kracht is. Dit komt door het feit dat er een parade van atleten voor haar nodig is, waarin toekomstige rivalen zij aan zij, schouder aan schouder lopen.
De talisman kan het veranderlijke symbool van de Olympische Spelen worden genoemd. Per wedstrijd wordt immers een nieuw attribuut ontwikkeld. Het moet worden goedgekeurd door de IOC-commissie, gekozen uit verschillende voorgestelde opties. Degene die uiteindelijk stopt, is gepatenteerd en wordt in een bepaald jaar een symbool van de Olympische beweging. De mascotte moet aan verschillende vereisten voldoen - de geest van het gastland van de Olympische Spelen weerspiegelen, atleten geluk brengen en een feestelijke sfeer creëren. In de regel wordt de Olympische mascotte gepresenteerd in de vorm van een dier dat populair is voor het land waar de wedstrijd wordt gehouden. In sommige gevallen kan het worden gemaakt in de vorm van een fantastisch wezen.
