De Vijfde Olympische Zomerspelen van 1912 werden van 6 tot 27 juli in Stockholm gehouden. De hoofdstad van Zweden werd gekozen om de Spelen te organiseren tijdens de 1904-sessie van het Internationaal Olympisch Comité (IOC) in Berlijn.
De grote opening van de Spelen van de Vijfde Olympiade vond plaats op 6 juli 1912 in het Royal Stadium. De openingsceremonie werd bijgewoond door koning Gustav V van Zweden en Pierre de Coubertin. De tribunes van het stadion, dat plaats biedt aan 32 duizend toeschouwers, waren afgeladen vol.
De wedstrijd werd bijgewoond door 2407 atleten uit 28 landen. Er werden competities gehouden in 14 sporten, wat iets minder was dan het aantal disciplines van de vorige Olympiade, maar het totale aantal competities nam toe. De vijfkamp verscheen voor het eerst in het Olympisch programma, voor het eerst waren er zwemwedstrijden onder vrouwen. Het was op de Olympische Spelen in Stockholm dat de klassieke disciplines in het wedstrijdprogramma werden opgenomen - estafettewedstrijden 4 x 100 en 4 x 400 meter, evenals hardlopen op 5000 en 10000 meter.
De wedstrijd verliep in een zeer gespannen strijd, maar in veel sporten werden de favorieten meteen bepaald. Dus in de race van 800 meter was er geen gelijke voor de Amerikanen - James Meredith, Melvin Shepperd en Ira Davenport.
In de race van 5 km ontvouwde zich een dramatische strijd tussen de Fin Hannes Kolehmainen en de Fransman Jean Buen. De overwinning was voorspeld voor de Franse loper, die in de voorrace een nieuw wereldrecord vestigde. De atleet zelf twijfelde niet aan de overwinning, in de overtuiging dat hij geen waardige rivalen had. Direct na de start van de race werd echter duidelijk dat de jonge Finse atleet Hannes Kolehmainen niet aan hem zou toegeven. Ze renden de hele afstand voet aan voet - als de een vooruit kwam, haalde de ander hem meteen in, en dus zeventien keer. Seconden voor de finish wist de Fransman de tegenstander voor te blijven, maar in de laatste meters haalde de Fin hem in en kwam als eerste over de finish. Het record van de dag ervoor door de Fransman werd meteen met 30 seconden verbeterd, een werkelijk fenomenale prestatie. Op dezelfde Olympiade won Hannes Kolehmainen nog twee gouden medailles in de 10.000 meter race en de 8.000 meter cross race.
De Amerikanen gingen aan de leiding bij het kogelstoten, waarbij Patrick McDonald en Ralph Rose goud en zilver wonnen. De Amerikanen blonk ook uit op de 110 meter horden, goud werd gewonnen door Fred Kelly.
De worstelwedstrijden waren erg interessant. De duur van de gevechten was beperkt tot een uur, in het geval van een gelijkspel werd de winnaar bepaald door punten. Maar in de halve finales en finales was de tijd niet beperkt, waardoor het gevecht tussen de Rus M. Klein en de Fin A. Asikainen 10 uur duurde. De Fin won. Omdat hij het in de halve finale won, moest hij onmiddellijk deelnemen aan het laatste gevecht zonder rust, dat hij verloor van een Zweedse atleet. Alle protesten van de Finnen en de Russen die hen steunden werden afgewezen.
Er waren veel van dergelijke oneerlijke beslissingen op deze Olympiade. Dus het begon te regenen tijdens de schietwedstrijd. Voor de Zweedse schutters richtten de organisatoren meteen een luifel op en atleten uit andere landen mochten er niet onder. Als resultaat wonnen de Zweden zeven gouden, zes zilveren en vier bronzen medailles. Ze wonnen ook in het algemene teamklassement en ontvingen 24 gouden, 24 zilveren en 17 bronzen medailles.
De winnaars werden uitgereikt in het Royal Stadium. Na de uitreiking van de medailles vond een banket plaats, waaraan alle deelnemers aan de wedstrijd deelnamen. Pierre de Coubertin sprak over de noodzaak om de volgende Olympiades op een nog meer georganiseerde manier te organiseren en ze met vreugde en harmonie te vieren.
