Op 13 juli vond in het legendarische Maracanã-stadion in Rio de Janeiro de belangrijkste voetbalwedstrijd van de vierjarige periode plaats. De nationale teams van Duitsland en Argentinië streden om het recht om wereldkampioen voetbal te worden genoemd in de finale van het WK.
Het spel begon met de territoriale superioriteit van de Duitsers. Veel sportexperts voorspelden al voor de bijeenkomst een vergelijkbare situatie. Tegelijkertijd werd er gezegd dat Argentinië in de tegenaanval zou proberen te spelen vanaf de tegenstander. Ongeveer hetzelfde beeld werd waargenomen in de wedstrijd. De Duitsers konden echter niet consequent een scherpte creëren aan de poorten van de Zuid-Amerikanen. Tegelijkertijd misten de Europeanen in de 21e minuut bijna hun doel. Kroos gaf een kopbal aan Higuain, die de Argentijnse spits tot bijna een rendez-vous met de doelman bracht. Higuain miste echter het moment en brak onhandig langs de poort.
In de tweede helft van de helft bleef Duitsland in het voordeel, maar echt interessante momenten waren er tot het einde van de helft niet. De Argentijnen kregen hun kansen. Dus verpestte Messi nog een moment na de flankerende doorgang naar de poorten van de Duitsers. Messi wilde blijkbaar met een projectiel over de doellijn gaan, maar dat lukte niet. Toegegeven, de Argentijnen scoorden later toch nog, maar de zijscheidsrechter annuleerde het doelpunt wegens buitenspelpositie.
De Duitsers kregen in de 37e minuut een goede kans die Schürrle miste. De Duitse speler schoot van gevaarlijke afstand, maar Romero werd gered. Aan het einde van de eerste helft, na een corner, schudde Hevedas met een kopbal de doelpaal van de Zuid-Amerikanen.
De eerste helft van de ontmoeting eindigde in een doelpuntloos gelijkspel.
Helemaal aan het begin van de tweede helft miste Messi opnieuw een reële kans om te scoren. Zijn uitgang naar de gate eindigde met een wijd schot. De Argentijn kwam nogal wat tekort.
Na de kans van Messi kregen de Duitsers nieuwe energie. Ze bleven de bal meer in bezit hebben. Aan het einde van de ontmoeting miste Krooos een goede kans om vanaf de penaltystip te scoren. Zo eindigde de hoofdtijd in een doelpuntloos gelijkspel.
De winnaar van het wereldkampioenschap voetbal zou in de extra tijd worden bepaald. In de eerste verlenging verpestte het Argentijnse Palacio een geweldig moment. Hij sprong bijna naar een rendez-vous met Neuer, gooide de keeper, maar miste het doel. Het is vermeldenswaard dat de Duitsers hun moment hadden aan het begin van de overuren. Schürrle schoot Romero bijna puntloos neer, maar de doelman redde Argentinië.
En toen gebeurde er een Duits sprookje. Invaller Mario Götze schoot de bal in de 113e minuut in het Argentijnse doel. De vreugde van de Europeanen kende geen grenzen. Iedereen begreep dat de Zuid-Amerikanen te weinig tijd hadden.
Bij de laatste aanval van Argentinië kwam de onmacht al duidelijk tot uiting. Messi, in plaats van vanaf de set in het strafschopgebied te serveren, lanceerde de bal tien meter boven de lat.
Het laatste fluitsignaal van de scheidsrechter registreerde de overwinning van het Duitse nationale team op het WK 20014. De Duitsers zijn voor de vierde keer wereldkampioen geworden. En de Argentijnse spelers blijven, net als in 1990, één stap verwijderd van de overwinning. Waarschijnlijk zullen Messi, Higuainu en Palacio nachtmerries hebben over hun vermogen om te scoren, maar er is niets aan te doen. Het verdriet van de Argentijnen kende geen grenzen. Iedereen begreep heel goed dat de Zuid-Amerikanen kansen hadden, maar Duitsland won.
