Curling is een Olympische sport. De laatste paar Olympische Winterspelen (sinds 1998) zijn traditioneel het toneel van kampioenschappen voor zowel de nationale curlingteams voor dames als voor heren. Maar voor veel inwoners van de post-Sovjet-ruimte lijkt deze game nog steeds bizar. En weinig mensen weten dat de geschiedenis van zijn oorsprong teruggaat tot de Middeleeuwen.
De eerste vermeldingen van curling
Het thuisland van curling is Schotland. De vroegste kroniekvermeldingen van curling zijn te vinden in de kloosterboeken van Paisley Abbey, gedateerd 1541. Trouwens, curling is een verbaal zelfstandig naamwoord dat is afgeleid van het Schotse werkwoord curl, dat kan worden vertaald als "twist" en "twist". Dit woord geeft heel nauwkeurig de eigenaardigheden weer van de beweging van stenen (namelijk de zogenaamde schelpen in dit spel) op het ijs.
Al snel verschijnen er in Nederland vermeldingen van een soortgelijk plezier. Alleen in Nederland werd dit spel niet “curling”, maar “icestock” genoemd. Er wordt aangenomen dat het beroemde schilderij van Pieter Brueghel "Jagers in de sneeuw" mensen afbeeldt die precies op de ijsstok spelen.
Van de eerste krulspeldenmaatschappij tot uniforme regels
De eerste vereniging van curlingspelers verscheen in de Schotse stad Killsight. Officieel werd dit genootschap in 1716 geregistreerd. En toen, in de achttiende eeuw, werden meer dan 50 lokale curlingclubs opgericht.
Opgemerkt moet worden dat er in die tijd geen uniforme grootte van speelplaatsen was, de schelpen konden ook in grootte verschillen. En daarom konden de oude krulspelden niet alleen vertrouwen op hun strategie en ervaring, veel hing af van geluk.
Vaak werden er gewone stenen gebruikt voor het spel, wat geschikt leek voor de spelers. Er zijn aanwijzingen dat de wevers van de stad Darwell curling speelden met massieve stenen zinkers, die werden gebruikt in weefmachines (deze zinkers waren goed omdat ze een zeer handig verwijderbaar handvat hadden).
In 1838 werd in Edinburgh de "Main Curling Club of Caledonia" opgericht. Deze organisatie heeft veel gedaan om curling als sportdiscipline te ontwikkelen en populair te maken. Het was in de "Main Curling Club of Caledonia" dat de spelregels en de grootte van het speelveld werden verbeterd en tot één model werden gebracht, het officiële gewicht (19, 96 kilogram) en afmetingen (diameter - 29, 2 centimeter, hoogte - 11, 4 centimeter) waren gevestigde stenen.
Curlinggeschiedenis in Rusland
Dit Schotse spel is door Britse diplomaten naar het Russische rijk gebracht. In 1873 vond voor het eerst een curlingwedstrijd plaats in Moskou - tussen het personeel van de Britse ambassade en hun Duitse tegenhangers. Enkele jaren later verschenen fans van dit spel in St. Petersburg.
Met het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog was curling in ons land bijna tachtig jaar - tot 1991 - vergeten. Maar tegenwoordig ontwikkelt deze sport zich in de Russische Federatie behoorlijk actief. Dit blijkt met name uit het feit dat het Russische damesteam tot de sterkste ter wereld behoort - het staat op de 4e plaats in de WCF (World Curling Federation)-ranglijst.
