Vuur is een van de bekendste symbolen van de Olympische Spelen. Een persoon die de opening van de Olympische Spelen zag, zag een atleet verschijnen in het stadion met een brandende fakkel, en hoe een enorme container - de schaal met de Olympische vlam - uit deze fakkel zou oplichten. Deze ceremonie roept steevast een storm van emoties op. Het vuur moet tijdens de wedstrijd altijd aanstaan. En als de Olympische Spelen officieel gesloten zijn, gaat het vuur in de kom uit.
Volgens oude Griekse mythen werd vuur naar de aarde gebracht vanaf de heilige berg Olympus, waar de goden wonen. Maar het was helemaal geen geschenk van God! De titaan Prometheus stal vuur en gaf het aan mensen, en leerde mensen het te gebruiken. Hierdoor waren mensen niet langer weerloos tegen de koude en roofzuchtige dieren, het werd gemakkelijker voor hen om te leven. Hiervoor werd Prometheus, in opdracht van de oppergod Zeus, aan een rots geketend en jarenlang pikte een adelaar in zijn lever. Deze verschrikkelijke kwellingen gingen door totdat de grote held Hercules de adelaar doodde en Prometheus bevrijdde. Hercules begon, volgens mythen, de wedstrijden in de stad Olympia en wijdde de spelen aan Zeus om zijn woede te verzachten.
De oude Grieken herinnerden zich de zelfopoffering van Prometheus en staken een vuur aan voor de start van de wedstrijd. Zo eerden ze zijn nagedachtenis. Bovendien was vuur onder de oude volkeren een heilig symbool: men geloofde dat het een persoon "zuiverde". Daarom moest de ceremonie van het aansteken van het vuur zowel de deelnemers aan de wedstrijden als de toeschouwers die vanuit heel Hellas naar Olympia kwamen van slechte bedoelingen verlossen. De vuurvlam benadrukte als het ware het heilige karakter van de wedstrijden die aan de oppergod waren gewijd, en droeg bij tot de vrede die tijdens de spelen werd aangekondigd.
Toen baron Pierre de Coubertin en zijn medewerkers vele eeuwen later de Olympische Spelen nieuw leven inbliezen, werd vuur gekozen als een van de symbolen van de wedstrijd. Natuurlijk geloofde niemand in de 19e eeuw in de god Zeus, maar de nieuw leven ingeblazen Olympiade moest de vrede tussen mensen bevorderen. "Je moet strijden in stadions, niet op het slagveld!" - dat was het principe van de Coubertin. En de vlam van de Olympische vlam herinnert mensen hieraan tot op de dag van vandaag.
Het wordt verlicht in de tempel van Hera op het grondgebied van Olympia van de zon met behulp van een speciale spiegel. En dan wordt de brandende fakkel op de estafetteloop van atleten afgeleverd in het land waar de spelen worden gehouden. De lopers brengen om de beurt de fakkel naar het hoofdstadion. En op het moment dat de vlam in de kom verschijnt, wordt de Olympiade als open beschouwd.
