De zomerspelen van 1908 overtroffen qua omvang het aantal gasten en atleten alle voorgaande Olympische Spelen. Het werden de eerste Spelen waaraan vertegenwoordigers van Turkije, Rusland, IJsland en Nieuw-Zeeland deelnamen.
Vier steden streden om het recht om de Olympische Zomerspelen van 1908 te organiseren: Milaan, Berlijn, Rome en Londen. De Duitsers waren de eersten die van hun beweringen afzagen, aangezien het Nationaal Olympisch Comité het niet eens kon worden over de organisatie van het evenement met de regering. Het IOC besliste in het voordeel van Italië, maar de vertegenwoordigers van Rome en Milaan konden het niet eens worden over welke stad meer waardig is voor de Olympische Spelen. Dus Londen, dat oorspronkelijk niet was gepland om de Spelen te organiseren, werd de enige optie.
De Olympische Zomerspelen van 1908 trokken in 2008 atleten uit 22 landen, waaronder voor het eerst het Russische rijk. Dit overtreft het aantal deelnemers aan alle voorgaande moderne Olympische Spelen samen. Zo namen in 1896 slechts 241 mensen deel aan de Spelen. Omdat Italië slechts een jaar voor het evenement de Olympische Spelen verliet, moest Londen haastig een enorm White City-stadion bouwen dat plaats bood aan 100.000 toeschouwers.
Er werden plaatsen voorbereid voor wedstrijden in de volgende sporten: kunstschaatsen, trap- en kogelschieten, polo, tennis op open en binnenbanen, zeilen, racket, same de pom, powerboat, boksen, roeien, worstelen, hockey, artistieke gymnastiek, boogschieten, voetbal, schermen, rugby, wielrennen, lacrosse, duiken, zwemmen, atletiek, waterpolo en touwtrekken. Vrouwen namen deel aan drie soorten wedstrijden: kunstschaatsen, tennis en boogschieten.
De wedstrijd begon op 27 april en de openingsceremonie vond pas plaats op 13 juli. Vanwege deze vervelende overlap waren er tegen de tijd dat de Spelen begonnen al 25 sets medailles gespeeld. De eerste plaats volgens de resultaten van de IV Olympiade werd ingenomen door de eigenaren - de Britten met een ruime marge. Ze wonnen 56 gouden, 51 zilveren en 38 bronzen medailles. Atleten uit de Verenigde Staten ontvingen 23 gouden en 12 zilveren en bronzen medailles. De derde waren de Zweden met 8 gouden, 6 zilveren en 11 bronzen medailles.
