Tijdens de Tweede Wereldoorlog waren er geen Olympische Spelen. De eerste zomerwedstrijden werden in 1948 in Londen georganiseerd, wat een teken werd van het begin van een volwaardig vredig leven, ook op het gebied van sport.
Londen werd gekozen als de hoofdstad van de Spelen, ondanks de moeilijke economische situatie in het Verenigd Koninkrijk in deze periode. Het land handhaafde nog steeds het in oorlogstijd ingevoerde rantsoeneringssysteem wegens gebrek aan voedsel. Dit was de tweede Olympische Spelen in Londen, de eerste werd in 1908 georganiseerd en verschilde niet qua omvang.
In totaal namen atleten uit 59 landen deel aan de competitie. Duitsland en Japan werden tijdens de Tweede Wereldoorlog uitgesloten van de spelen als agressorlanden. De Sovjet-Unie overwoog de mogelijkheid om haar team naar de competitie te sturen, maar dit kon niet worden gedaan vanwege politieke verschillen. Ook hebben verschillende landen voor het eerst hun atleten naar de spelen gedelegeerd. Onder hen waren Birma, Venezuela, Libanon en verschillende andere landen.
In het onofficiële teamevenement behaalde het Amerikaanse team de eerste plaats. De grootste successen zijn behaald door Amerikaanse hardlopers en zwemmers, zowel dames als heren. De tweede en derde plaats werden ingenomen door Zweden en Frankrijk met een sterke voorsprong op de koploper. Groot-Brittannië stond per land slechts op de 12e plaats in het algemeen medailleklassement. Het team ontving slechts drie gouden medailles: twee in roeien en één in zeilen.
Het Finse team is de onbetwiste leider in gymnastiek geworden. Ze won 6 gouden, 2 zilveren en 2 bronzen medailles. Wedstrijden voor mannen te paard werden als uniek erkend. Drie Finse atleten ontvingen gouden medailles, hoewel het aanvankelijk de bedoeling was om één set prijzen uit te reiken.
In het boksen wonnen Argentijnse atleten 2 goud tegelijk. De nationale teams van Zuid-Afrika en Hongarije konden bogen op hetzelfde aantal prijzen. Amerikanen die in veel andere sporten leiden, hebben slechts één zilveren medaille gewonnen.
Interessant was het feit dat het Engelse voetbalteam niet bij de medaillewinnaars kon zijn. Goud ging naar Zweden, zilver naar Joegoslavië en brons naar Denemarken.
