Het hosten van de Olympische Spelen is zowel een grote eer voor het land als veel financiële en juridische problemen. Wanneer een land besluit zich aan te melden voor het organiseren van de Olympische Spelen, verbindt een land zich ertoe alle moeilijkheden binnen een bepaald tijdsbestek het hoofd te bieden.
Strikt genomen is niet het land gekozen voor de Olympische Spelen, maar de stad zelf. Dat wil zeggen, u kunt geen aanvraag van een land indienen en vervolgens, na goedkeuring, beslissen in welke stad u deze aanvraagt. Eerst kiest een land een stad of meerdere steden die het meest geschikt zijn voor het hosten van de spellen.
Als applicatie moet de stad een soort boekje aanleveren - het lijkt meestal op een kleurenadvertentie met meerdere pagina's, maar de structuur is veel gecompliceerder. De aanvraagbrochure bevat een project dat de mogelijkheden, infrastructuur, geografie, natuurlijke omstandigheden en nog veel, veel meer van de stad beschrijft. Niet zozeer de reeds gecreëerde voorwaarden worden aangegeven, maar ook de potentiële kansen van stad en land.
De politieke situatie kan een belangrijke rol spelen bij de keuze van het land. Het is bijvoorbeeld onwaarschijnlijk dat het IOC (Internationaal Olympisch Comité) de aanvraag goedkeurt van een staat waarin regelmatig rellen of vijandelijkheden zijn, zelfs als het een extreem ontwikkelde infrastructuur heeft.
Wat de stad betreft, deze moet aan een aantal verplichte criteria voldoen. Allereerst moet het een populaire stad zijn, waarvan de naam op ieders lippen staat. Dit is niet noodzakelijk de hoofdstad van de staat. De Olympische Spelen van 2014 zullen bijvoorbeeld in Sochi worden gehouden, niet in Moskou, omdat de geografische omstandigheden van Sochi veel beter geschikt zijn voor het hosten van de Winterspelen. Bovendien beschikte zowel het zomer- als het winterresort Sochi, zelfs vóór de start van de Olympische constructie, over een goede infrastructuur en een reeks sportfaciliteiten.
Het land moet dus 7 jaar voor de voorgestelde spelen een aanvraagboekje indienen om de Olympische Spelen in een bepaalde stad te organiseren - zo'n lange periode is nodig om, indien succesvol, alle in het boekje vermelde Olympische faciliteiten gebouwd kunnen worden in de stad. Vervolgens maken de leden van de evaluatiecommissie uitstapjes naar de aangegeven steden en geven hun mening over de wenselijkheid van het houden van de spelen.
Veel landen kunnen dezelfde Olympische Spelen aanvragen. Na de eerste selectie blijven er niet meer dan vijf over - onder hen vindt de keuze van een nieuwe Olympische hoofdstad plaats. Stemmen is geheim, leden van de selectiecommissie hebben stemrecht.
